Dobre relacje ze starszą osobą wymagającą opieki

Nie od dziś wiadomo, że słowa są ważne. Każdy zna powiedzenie, że słowa mają wielką moc i trzeba ich używać rozważnie. Dlatego tak ważne jest, by wiedzieć co mówić w kontakcie z seniorem.

Kochasz swoich rodziców, czy też dziadków  i chcesz dla nich jak najlepiej. Niestety, bardzo często zdarza się, że w rozmowie z osobami starszymi używasz języka, którym powinnaś posługiwać się w rozmowie z dzieckiem. Twój rodzic, pomimo że może już nie być w pełni sprawny i wymagać opieki, odczuwa, kiedy zachowujesz się wobec niego infantylnie i będzie czuł się smutny, zły, przybity, a nawet może stać się agresywny.

Pamiętaj więc, by nie być przesadnie czuła i pieszczotliwa. Zwracaj się bezpośrednio do swoich bliskich, nie używaj zaimka „my” oraz zdrobnień (np. „Mamo, teraz pójdziemy do toalety” albo „Tato, pójdziemy na spacerek”). Taki język zapewne obrazi twojego rodzica. Może on też mieć poczucie, że go nie szanujesz i nie traktujesz poważnie, co bywa powodem wielu frustracji. Ważne jest też, by nie dopowiadać za seniora słów, których ten z uwagą szuka w swym umyśle, by je później wypowiedzieć. Inaczej zniechęcisz go do jakichkolwiek rozmów, bo pomyśli on, że i tak nie dasz mu odpowiedzieć. Zatem bądź cierpliwy i poczekaj aż twój rodzic sam odnajdzie słowa, których mu brakuje.

W rozmowie dawaj swojemu dziadkowi, babci czy rodzicowi wybór. Nie zakładaj z góry, że ten czegoś potrzebuje i nie podsuwaj mu nic na siłę. Najlepiej zapytaj o to, jaką zupę chciałby zjeść na obiad, czy ma ochotę obejrzeć film lub wyjść na spacer. W ten sposób dajesz niesprawnemu seniorowi do zrozumienia, że pomimo jego choroby i niepełnosprawności nadal liczysz się z jego zdaniem i traktujesz go jako poważnego człowieka.

Pamiętaj, by nie szantażować i nie stawiać seniorowi ultimatum. Nie mów, że nie dostanie obiadu, kiedy wcześniej nie przyjmie leków, albo że nie pójdziesz z nim na wieczorny spacer, gdy odmówi zjedzenia podwieczorku. Lepiej powiedz, że przed obiadem trzeba wziąć leki, a podwieczorek zje po spacerze, gdy będzie bardziej głodny, dodając, że zje go, jeśli będzie miał ochotę.

Ważne jest, by nie wypominać rodzicowi, czy dziadkom, że nie potrafią już zrobić czegoś, co przed chorobą czy przed paru laty robili świetnie. Takie zachowanie wywoła u twojego bliskiego smutek i głęboką refleksję nad tym, że rzeczywiście nie jest już tak sprawny jak dawniej. Po prostu pogódź się z tym, że kiedyś rodzic był bardziej samodzielny, a teraz wymaga opieki. Dzięki temu on też zrozumie, że nadal jest kochany i akceptowany. Dobrze jest chwalić go za każdą próbę podjęcia się nowej czynności lub wykonania jej prawidłowo bez pomocy.

Nie wypominaj też problemów swojego rodzica. Nie mów wprost, że jest głuchy, albo że ciągle zapomina, gdzie co odłożył. Lepiej jest po prostu powiedzieć, gdzie dana rzecz leży, bez dopowiadania, że po raz kolejny rodzic, czy dziadek zapomniał, gdzie leży gazeta, czy okulary, chociaż przed chwilą odłożył je na stół w pokoju obok.

Pamiętając, jak ważna jest forma, przekaz i słowa, których używasz w rozmowie będziesz w stanie nawiązać poprawną relację z seniorem i obojgu będzie wam o wiele łatwiej.

Monika Trentowska
(monika.trentowska@dlalejdis.pl)

^{Fot. pixabay.com}