Infekcje intymne mają bardzo podobne objawy chociaż zróżnicowaną etiologię – od rzadkich zakażeń wirusowych, poprzez stosunkowo częste bakteryjne, aż do grzybiczych i pierwotniakowych. Zakażenie intymne może być pierwszym objawem choroby ogólnoustrojowej – cukrzycy lub nowotworu.
1. Jakie są przyczyny zakażeń intymnych?
Zakażenia intymne to jedna z najczęstszych przyczyn zgłaszania się kobiet do ginekologa. Infekcje te występują także u mężczyzn, jednak to u kobiet stanowią bardzo częstą dolegliwość. Jak wspomniano, infekcje intymne mogą mieć następującą etiologię:
• Wirusową
• Bakteryjną – najczęściej wywoływaną przez bakterie beztlenowe oraz Chlamydia trachomatis
• Grzybiczą – w tej grupie najczęściej występują zakażenia wywołane przez drożdżaki Candida
• Pierwotniakową – zwykle wywoływane przez rzęsistka pochwowego (Trichomonas vaginalis)
W warunkach prawidłowych w pochwie występuje niezliczona ilość bakterii, tak zwanych bakterii kwasu mlekowego, które utrzymują prawidłowe pH wydzieliny pochwowej i hamują rozwój innych bakterii, zapobiegając w ten sposób przenikaniu drobnoustrojów do innych części narządu rodnego. W wyniku różnorodnych stanów może dochodzić do zaburzeń w składzie flory bakteryjnej pochwy, co jest jedną z przyczyn wystąpienia infekcji intymnych. Do stanów takich należą:
• Długotrwała antybiotykoterapia – niektóre antybiotyki stosowane w infekcjach dróg oddechowych lub moczowych mogą powodować dysproporcje między prawidłową, a patologiczną florą pochwy i predysponować do powstania infekcji, często grzybiczych;
• Choroby metabolicznie – najczęściej niewyrównana cukrzyca. Wysoki poziom cukru w surowicy krwi powoduje nadmierny rozwój drobnoustrojów, ponieważ glukoza stanowi dla nich bardzo dobrą pożywkę i stymuluje ich namnażanie;
• Terapia glikokortykosteroidami – są to hormony steroidowe stosowane w niektórych schorzeniach, które mają wielokierunkowe działanie, między innymi przeciwzapalne i immunosupresyjne. Długotrwałe stosowanie glikokortykosteroidów może predysponować do infekcji intymnych;
• Zaburzenia hormonalne – najczęściej pojawiające się w związku z okresem około menopauzalnym lub z chorobami dotyczącymi układu endokrynnego;
• Ciąża – w której także obserwuje się pewne wahania poziomu hormonów;
• Otyłość, brak odpowiedniej higieny;
• Niedobory odporności, na przykład u osób zarażonych wirusem HIV lub chorujących na AIDS;
Zakażenia grzybicze są w przeważającej większości przypadków wywoływane przez drożdżaki Candida albicans. Są to naturalnie występujące w organizmie grzyby, które w sprzyjających warunkach mogą namnażać się i wywoływać infekcje skóry, błon śluzowych oraz ciężkie grzybice układowe. Poza tym mogą być one wywołane na przykład przez inny rodzaj grzybów – Candida glabrata.
2. Jakie są objawy grzybicy pochwy?
Objawy grzybicy pochwy są stosunkowo charakterystyczne i łatwe do rozpoznania. W niektórych przypadkach problem może stanowić ustalenie czynnika wywołującego infekcję intymną. Do najczęściej zgłaszanych przez pacjentki objawów grzybicy pochwy należą:
• Swędzenie, pieczenie, niejednokrotnie ból zlokalizowany w obrębie narządów płciowych. Dolegliwości te często towarzyszą oddawaniu moczu lub stosunkowi płciowemu;
• Zaczerwienienie i obrzęk warg sromowych;
• Białe, serowate, bezwonne upławy
W przypadkach ciężkich niedoborów odporności, przewlekle nieleczonej cukrzycy czy długotrwałej kortykosteroidoterapii grzybica pochwy może mieć wyjątkowo oporny charakter lub być grzybicą nawracającą. W skrajnych przypadkach może dojść do przedostawania się grzybów do krwi i do rozwoju posocznicy.
3. Leczenie grzybicy pochwy
Mimo, że grzybica pochwy jest schorzeniem bardzo częstym, w przypadku zaobserwowania jej objawów należy zawsze skontaktować się z lekarzem, zwłaszcza kiedy grzybica nawraca. Ma to na celu poszukiwanie przyczyn występowania tej infekcji, a więc wykonanie badań w kierunku cukrzycy lub chorób endokrynologicznych. Pierwszorazowe, krótkotrwałe zapalenie grzybicze pochwy nie wymaga pogłębienia diagnostyki – może wynikać z niedostatecznej higieny lub dużej aktywności seksualnej. Aby jej zapobiec warto też poznać metody, które pozwolą jej uniknąć. Potrzebne informacje znajdzie się na http://wylecz.to/pl/choroby/ginekologia/grzybica-pochwy.html
Leczenie grzybicy pochwy sprowadza się do zastosowania leków przeciwgrzybicznych. Na rynku dostępne są zarówno preparaty miejscowe w postaci globulek dopochwowych oraz kremów, jak i tabletki z lekiem przeciwgrzybiczym podawane ogólnoustrojowo. W przypadku ciężkich zakażeń wymagających hospitalizacji może być konieczne podawanie leków dożylne.
Ponieważ grzybica pochwy może przenosić się droga płciową, obowiązuje także badanie i ewentualne leczenie partnera. Należy zawsze pamiętać o odpowiedniej kontroli chorób mogących predysponować do wystąpienia kandydozy pochwy – a więc prawidłowego wyrównania cukrzycy, ograniczenia stosowania antybiotyków oraz właściwe leczenie schorzeń układu wewnątrzwydzielniczego.
Autor zewnętrzny
fot. fotolia