Historia parasola

Charakterystyczny przedmiot chroniący przed opadami, składający się z rączki i usztywnionego kawałka materiału o kształcie wielokąta foremnego jest dziś nieodłącznym atrybutem naszych dłoni w pochmurną albo zbyt upalną pogodę. I nie ma się co dziwić, że już wieki temu doceniano jego funkcję, wszak aura na dworze może nieraz dać nam się bardzo w kość.

Nazwa parasol oznacza dosłownie: zatrzymujący słońce albo słońcochron. Posługiwano się nim już w 4000 p.n.e. w Egipcie. Starożytni Chińczycy również od bardzo, bardzo dawna znali parasole. Podobnie mieszkańcy Mezopotamii, Japonii, Birmy i starożytnego Rzymu. Pierwotnie przedmiot ten ochraniał przed słońcem głowy władców i ważnych osobistości. Był symbolem władzy. Dopiero z czasem stał się produktem dostępnym szerokim masom. Uważa się, że pierwsze parasole przypominały baldachimy na lekkich konstrukcjach. Do ich wykonania używano głównie jedwabiu. W starożytnym Rzymie bogaci patrycjusze oglądali nawet walki gladiatorów, korzystając  z ochrony przed słońcem jaką dawał parasol. Co ciekawe: w średniowieczu parasol wyszedł z mody, a prawdziwe triumfy święciły wszechobecne kaptury. Spopularyzowanie parasoli w Europie nastąpiło w XVI wieku. Korzystali  z nich na ogromną skalę Włosi i Francuzi. To najprawdopodobniej Anglicy zaczęli używać jednak parasoli jako ochrony przed deszczem. Nic to nadzwyczajnego, zważywszy na klimat panujący w ich ojczyźnie. Na początku XVIII wieku we Francji wymyślono składany parasol. Ach, jakże wynalazek ten ułatwił życie jego użytkownikom! Zakrzywioną rączkę zawdzięczamy zaś Włochom. Aż do XVIII wieku parasol był jednak głównie żeńskim atrybutem. Z czasem odważyli się z nim pokazywać także panowie. Londyński dorożkarze długo jednak uznawali podręczną ochronę przed deszczem za swoją konkurencję. Angielska arystokracja natomiast wstydziła się pokazywać początkowo z deszczochronami, aby nie zostać posądzoną o brak funduszy na własne powozy i zubożenie. Pierwszy sklep z parasolami powstał więc w Londynie dopiero w 1830 roku. Do XX wieku opalenizna w Europie nie była mile widziana. Z tego m.in. powodu słońcochrony świeciły prawdziwe triumfy. Blada cera była kojarzona bowiem z wyższymi sferami, a opalenizna z osobami niemajętnymi i pracownikami fizycznymi.

Parasole używane w przeszłości były prawdziwymi dziełami sztuki. Wytwarzano je z drogich materiałów, ozdabiano koronkami, frędzlami, kamieniami szlachetnymi. Malowano lub haftowano. Przymocowywano do nich rączki z kości słoniowej, złota, srebra i grawerowano inicjały właściciela.

Iwona Trojan
(iwona.trojan@dlalejdis.pl)

^{Fot. pixabay.com}