„Ja, borderline i terapia. Czyli moja droga do wyzdrowienia” – recenzja

Podczas gdy depresja zaczyna być powoli akceptowana w Polsce, to zaburzenia związane z osobowością na pograniczu (czyli borderline) nadal wydają się być tematem tabu; tematem mało znanym i niewątpliwie wstydliwym. Książka Rosińskiej nie tylko ukazuje piekło chorej osoby, która nie jest w stanie zapanować nad własnym wnętrzem, ale również łamie panujące stereotypy związane z tą chorobą psychiczną. Autobiograficzna opowieść Agnieszki Rosińskiej to balansowanie na krawędzi pomiędzy życiem a śmiercią, poczytalnością a szaleństwem. Ten swoisty pamiętnik sprawia, że czytelnik jest w stanie wczuć się w stan umysłu głównej bohaterki dzięki przejrzystym opisom oraz językowi, który oddaje splątanie myśli bohaterki. Krótkie zdania nadają dynamiki utworowi, jak również ukazują, jaki człowiek jest bezradny w obliczu tej śmiertelnej choroby.

Wiele doznanych psychicznych i fizycznych krzywd ze strony najbliższych przyczyniło się do rozwinięcia u autorki szeregu innych zaburzeń obok borderline, efektem których były coraz poważniejsze stany depresyjne i próby samobójcze. Rosińska pokazuje również, że nie ma sytuacji bez wyjścia. Walka o równowagę psychiczną jest momentami heroiczna, ale jednocześnie pełna wzlotów i upadków. Mimo piętrzących się przeciwności autorka ciągle walczyła o swoje szczęście.

„Ja, borderline…” jest tak naprawdę książką dla każdego. Osoba ze stwierdzoną chorobą może nabrać pewności, że nie jest sama w swoim cierpieniu, oraz że ma prawo do walki w takim samym stopniu o swoje zdrowie psychiczne, jak i fizyczne. Natomiast osoby bez zaburzeń mogą pogłębić swoją wiedzę, aby później wykorzystać ją do pomocy innym.

Książka godna polecenia pod każdym względem.

Marta Mirowska
(marta.mirowska@dlalejdis.pl)

Agnieszka Rosińska, „Ja, borderline i terapia. Czyli moja droga do wyzwolenia”, Wydawnictwo Estymator, Warszawa 2022