„Jagna i ekowyzwania” – recenzja

Recenzja książki „Jagna i ekowyzwania”.
Kształcenie postaw ekologicznych to w obecnych czasach dosyć paląca kwestia, dlatego dobrze, że pojawiają się takie książki jak „Jagna i ekowyzwania”, które w przystępny oraz nienachalny sposób przekazują młodemu czytelnikowi proekologiczne zachowania.

Główną bohaterką jest Jagna, dziewczynka, która na swojej drodze szkolnej trafia na prawdziwego eko-maniaka. Jej wychowawca okazuje się być prawdziwym pasjonatem tematu, co z kolei bywa nieco uciążliwe dla dzieci, nieprzyzwyczajonych do szycia własnych toreb czy też gotowania kompotu z obierek. Stopniowo jednak nauczyciel i jego dziwaczne działania, powodują, że wszystko to nabiera coraz większego sensu, a dbanie o planetę staje się coraz prostsze i przyjemniejsze. Stopniowo Jagna zaczyna wprowadzać ekologiczne działania w życie swojej rodziny, czasami przysparzając sobie i rodzicom odrobiny kłopotów. Jak się bowiem okazuje, zmiana pewnych przyzwyczajeń nie jest łatwa, nie tylko dla nastolatki, ale także dla dorosłych.

Autorka nie stworzyła propagandowej książki, w której na każdej stronie oferuje wskazówki na oszczędzanie wody i mycie wanny octem. Wręcz przeciwnie, „Jagna…”, to wciągająca młodzieżówka, w której historia pewnej uczennicy i jej środowiska szkolnego, zgrabnie splata się z wątkiem ekologicznym. Ewa Nowak postawiła na pełnowymiarowy obraz środowiska dziecięcego, wprowadzając na tapet także ciężki temat dorastania w domu dziecka.

Jagna poznaje nowego kolegę, Tymka, który okazuje się być wychowankiem domu dziecka właśnie. To chłopak bardzo skryty i odbiegający zachowaniem od swoich rówieśników, co powoduje, że staje się przedmiotem kpin. Czy Jagnie uda się zbliżyć do swojego rówieśnika? Czy jej działania pod kątem przekonania rodziców do drastycznych rewolucji w życiu, spowodują, że Tymek znajdzie swój nowy dom?

Ewa Nowak udowodniła już niejeden raz, że potrafi tworzyć wzruszające historie dla młodych czytelników, barwnie i wiarygodnie oddające realia ich życia. Nie inaczej jest w przypadku „Jagny…”, w pouczający sposób opowiadającej o ekologii, ale także samotności, strachu przed odrzuceniem, a także toksyczności niektórych dziecięcych zachowań. Całość  nie jest natrętnie dydaktyczna, lecz dowcipna i wciągająca, naprawdę warta uwagi.

Małgorzata Tomaszek
(malgorzata.tomaszek@dlalejdis.pl)

Ewa Nowak, Jagna i ekowyzwania, Czarna Owca, Warszawa 2022




Społeczność

Newsletter

Reklama



 
W tej witrynie stosujemy pliki cookies. Standardowe ustawienia przeglądarki internetowej zezwalają na zapisywanie ich na urządzeniu końcowym Użytkownika. Kontynuowanie przeglądania serwisu bez zmiany ustawień traktujemy jako zgodę na użycie plików cookies. Więcej w Polityce Cookies. Ukryj komunikat