Jakie są sygnały ostrzegawcze depresji u młodzieży?

Depresja u młodzieży - sygnały ostrzegawcze.
Depresja nastoletnia jest stanem trudnym do zidentyfikowania, ponieważ może wykazywać objawy podobne do normalnej nastoletniej melancholii i nastroju. Jednak mowa o bardzo poważnej chorobie, która może mieć drastyczny wpływ na rozwijającą się osobowość młodzieży i prowadzić do takich problemów, takich jak samookaleczenie, nadużywanie substancji psychoaktywnych, załamanie edukacji, silny lęk i chęci podjęcia samobójstwa.

Sygnały ostrzegawcze

Wyróżnić można następujące sygnały ostrzegawcze:

  • smutek i rozpacz,

  • brak poczucia wiary w siebie,

  • gniew i drażliwość,

  • wybuchy płaczu,

  • wycofanie społeczne i utrata zainteresowania poprzednio lubianymi zajęciami,

  • zmiany wzorców jedzenia i spania,

  • nadmiernie surowy obraz siebie,

  • mało energii i problemy z koncentracją,

  • samookaleczenie i próby samobójcze.

Jak rozróżnić nastoletni nastrój od depresji?

Wszystkie powyższe cechy istnieją w spektrum. Należy wziąć pod uwagę nasilenie i długowieczność powyższych cech, aby zdecydować, czy jest to epizod depresyjny, czy nie. Dramatyczne zmiany w zachowaniu i osobowości są sygnałem ostrzegawczym dla pojawiającego się problemu. Wielu młodych ludzi, którzy próbują poradzić sobie z emocjonalnym niepokojem, będzie działać (eksternalizować) poprzez drażliwość, złość, problemy szkolne i nastroje, podczas gdy inni będą działać (internalizować) w obrębie problemów żywieniowych, wycofania, niskiej samooceny i skrytego samookaleczenia.

Czym różni się depresja nastolatków od depresji u dorosłych?

Depresja u nastolatków jest inna niż u dorosłych. Wielu uważa, że depresja wymaga klasycznego „pójścia do łóżka”, a często gorszy stan psychiczny tych drugich może przejawiać tę cechę. W przypadku młodzieży wygląda to inaczej.

Smutek i wycofanie społeczne nie zawsze mogą być cechami reprezentującymi postawę danej osoby. W rzeczywistości gniew, drażliwość i wściekłość mogą być znacznie bardziej widoczne. Depresja nastolatków jest również mniej wszechobecna i wielu rodziców wyklucza jej objawy wśród swoich dzieci, ponieważ wydaje się, że ich dziecko może wyglądać na mniej lub w ogóle przygnębione, gdy jest, chociażby z przyjaciółmi. Ten brak stałości niekoniecznie jest powodem wykluczenia kogoś z diagnozy. Inne cechy, które zwykle różnicują opisywany stan wśród młodych i dorosłych, to zwiększona drażliwość, psychosomatyczne lub niewyjaśnione bóle, skrajna wrażliwość na krytykę i niewyjaśnione wycofanie się z aktywności.

Podsumowanie

W żadnym razie nie należy unikać, czy bagatelizować tematu depresji u młodzieży. Nie podjęcie odpowiednich kroków we właściwym czasie może skończyć się tragicznie, konieczne jest zatem trzymanie ręki na pulsie i bieżące monitorowanie zachowania osoby nastoletniej borykającej się z problemami. Pomocne mogą okazać się aplikacje służące do bezpośredniego kontaktu z psychologiem, czy psychiatrą.




Społeczność

Newsletter

Reklama



 
W tej witrynie stosujemy pliki cookies. Standardowe ustawienia przeglądarki internetowej zezwalają na zapisywanie ich na urządzeniu końcowym Użytkownika. Kontynuowanie przeglądania serwisu bez zmiany ustawień traktujemy jako zgodę na użycie plików cookies. Więcej w Polityce Cookies. Ukryj komunikat