Kate Bush - manifest kobiecej niezależności

Biografia Kate Bush.
Kate Bush urodziła się w 1958 roku w hrabstwie Kent. Ponieważ pochodziła z bardzo muzykalnej rodziny, naturalną rzeczą wydawałoby się jej zainteresowanie tą dziedziną.

Jako dziecko nauczyła się grać na kilku instrumentach, zaczynając od fortepianu, a już jako niespełna dwunastoletnia dziewczynka zaczęła tworzyć własne utwory. O jej karierze zadecydował w sumie przypadek – po wielokrotnym odrzuceniu materiału przez wytwórnie płytowe, jedna z jej taśm demo trafiła do Davida Gillmoura, który zachwycony talentem umożliwił jej stworzenie bardziej profesjonalnego nagrania. Dzięki niemu i protekcji Gillmoura, Bush w końcu podpisała swój pierwszy kontrakt. Zdziwi się jednak ten, kto pomyśli, że od razu zaczęła zabiegać o status pop ikony – Kate postanowiła najpierw skończyć szkołę, a comiesięczne wynagrodzenie nie trwoniła na imprezy i modne ciuchy, a   np. na lekcje tańca i pantomimy. Już jako nastolatka pokazywała, że nie jest i nigdy nie będzie typową piosenkarką.

Po zdaniu wszystkich egzaminów, przystąpiła do skompletowania piosenek na swój debiutancki album. Jej singiel, „Wuthering Heights”, szturmem zdobył pierwsze miejsca list przebojów, a na płycie „The Kick Inside” dała się poznać nie tylko jako dziewczyna ze świetnym głosem, ale i autorka swojego materiału. Wyraźnie zaznaczała też swoją niezależność, na przykład podejmując decyzje o piosenkach wysyłanych do radiostacji, a miała wtedy niecałe dwadzieścia lat. Za namową wytwórni wydała jednak następny album w zaledwie osiem miesięcy po premierze debiutu i wyruszyła w trasę. To były jedyne przypadki, kiedy poszła z kimkolwiek na kompromis.

Zbyt szybka decyzja co do wydania albumu „Lionheart” i trasa, podczas której w wyniku niefortunnego wypadku zginął jeden z członków ekipy technicznej zmotywowały artystkę do osiągnięcia pełnej autonomii. Kate Bush uwielbiała występować, ale życie gwiazdy niezbyt ją interesowało. Założyła więc firmy zajmujące się wydawaniem i promowaniem jej albumów, aby uzyskać absolutną niezależność. Jako pracowników zatrudniła w nich… członków swojej rodziny. Unikała też kamer i niepotrzebnych wystąpień telewizyjnych. Mimo to, jej kolejne albumy sprzedawały się świetnie. Wydane na samym początku lat 80. „Never For Ever” przyniosło hit „Babooshka”, a nagrany dwa lata później krążek „The Dreaming” (pierwszy, który wyprodukowała kompletnie sama) mimo mniejszego sukcesu komercyjnego, ugruntował jej pozycję na rynku. Prawdziwy boom przyszedł jednak z albumem „Hounds of Love” z 1985, który do dziś traktowany jest jako jeden z tych, które trzeba absolutnie znać. Bush kontynuowała dobrą passę, wydając kolejne krążki zachwycające krytyków i publiczność, aby w 1993 roku zrobić sobie długą przerwę na rzecz  życia rodzinnego. Powróciła dopiero w 2005 płytą „Aerial”.

Cała kariera Kate Bush jest prawdziwym feministycznym manifestem – to historia o tym jak drobna, skromna dziewczyna potrafi oczarować cały świat niezwykłym talentem wokalnym, kompozytorskim i producenckim, a przy tym sama być sobie sterem, żeglarzem i okrętem. Nigdy nie podążała za skandalami czy życiem celebrytki, a pieniądze, które zarobiła dzięki swojej pracy – inwestowała. Specjalnie na nagranie albumu „Hounds of Love” wybudowała olbrzymie studio nagraniowe. Otwarcie również mówiła o szczęśliwym życiu rodzinnym, ale nie sprzedawała zdjęć do gazet. Tak naprawdę niewiele wiadomo o jej życiu prywatnym poza tym, co napisze w swoich piosenkach i zdementuje lub potwierdzi w prasie.

Należy również wspomnieć o jej tekstach. Artystka nigdy nie bała się pisać o rzeczach trudnych czy niespotykanych. Tytułowy utwór z jej pierwszego albumu opowiada o samobójczej śmierci dziewczyny spowodowanej ciążą będącą wynikiem kazirodczego związku, „Suspended in Gaffa” otwarcie zadaje pytanie o wpływ religii na życie człowieka, „Breathing” opisuje reakcję płodu na opady promieniotwórcze, a „Kashka From Bagdad” reakcje otoczenia na spokojne życie pary gejów. Kate czerpie również mnóstwo inspiracji z filmów czy postaci z życia wziętych – „Moments of Pleasure” było dedykowane osobom, które odeszły z jej życia, a „Cloudbusting” – relację słynnego psychologa Wilhelma Reich z jego synem.

Dzięki niespotykanej twórczości, Angielka przetarła drogę takim wykonawczyniom jak Tori Amos czy Björk, nie wspominając o jeszcze młodszych pokoleniach. Brytyjski muzyk Tricky obwieścił nawet, że gdyby był wierzący, muzyka Bush byłaby jego Biblią. Ciekawostką jest również, iż w teledysku do piosenki „Experiment IV” pojawił się wtedy nikomu nieznany Hugh Laurie – dziś uwielbiany przez miliony Dr. House! Kate Bush stała się symbolem prawdziwego artysty, ikoną muzyki, której twórczość na nowo odkrywają coraz to młodsze pokolenia. Stanowi również przykład jak to delikatna kobieta może sama stanowić o swojej karierze, poruszać niewygodne z pozoru tematy oraz żyć w zgodzie z własnymi przekonaniami.

Kamil Ziomek
(kamil.ziomek@dlalejdis.pl)



Społeczność

Newsletter

Reklama



 
W tej witrynie stosujemy pliki cookies. Standardowe ustawienia przeglądarki internetowej zezwalają na zapisywanie ich na urządzeniu końcowym Użytkownika. Kontynuowanie przeglądania serwisu bez zmiany ustawień traktujemy jako zgodę na użycie plików cookies. Więcej w Polityce Cookies. Ukryj komunikat