Kłamanie do lustra

Jest jednak pewien rodzaj kłamstwa, którego powinnyśmy się wystrzegać- chodzi o okłamywanie samej siebie.

Przytyłaś parę kilo i masz niewielką nadwagę. Czujesz się ciężko i nieatrakcyjnie, lecz zamiast ograniczyć podjadanie słodyczy, zaczynasz wmawiać sobie, że „krągłości są sexy”. Lecz w głębi duszy wiesz, że nie jest ci dobrze z nowym, większym ciałem…

Zostawił cię facet. Wciąż ci na nim zależy, tęsknisz za jego dotykiem, głosem. Jednak nie chcesz dopuścić do siebie bólu, więc stwierdzasz, że tak naprawdę wcale go nie kochałaś. „To było tylko nic nie znaczące, płytkie zauroczenie”- mówisz sobie. Jednak to wcale nie łagodzi twojego cierpienia.

Zawiodłaś swoją koleżankę, której obiecałaś pomóc. Zamiast ją przeprosić, obrażasz się na nią, bo przecież to jej wina - mogła nie obarczać cię swoimi sprawami, tylko radzić sobie sama!

Brzmi znajomo?
Oczywiście, to tylko wymyślone przykłady - oszukiwać siebie można w różnych sytuacjach i na różne sposoby. Chyba każda z nas chociaż raz w życiu to zrobiła. Dlaczego tak postępujemy? Najczęściej po to, aby nie dopuścić do siebie przykrych emocji: rozpaczy, wstydu, wyrzutów sumienia, upokorzenia. Niestety, tłumione w ten sposób uczucia wcale nie znikają, przeciwnie: przez to, że nie dajemy sobie ich przeżyć, one w nas rosną i trują nas jak zakażenie rozwijające się w pozornie już zagojonej ranie.

Jak zatem być szczerą wobec siebie? To wcale nie jest takie proste, bo przecież nie okłamujemy samych siebie z pełną premedytacją, robimy to raczej podświadomie. Jednak najczęściej wyczuwamy, że coś jest nie tak, jest nam źle, jak gdyby „niewygodnie na duchu”. Możesz nauczyć się rozpoznawać u siebie to poczucie bycia nieautentyczną poprzez wnikliwe analizowanie swoich nastrojów i myśli. Z czasem z pewnością nabierzesz wprawy w przyłapywaniu samej siebie na ściemnianiu! Może być ci czasem trudno, lecz pamiętaj, że odwaga życia w prawdzie daje spokój i szczęście.

Katarzyna Lewcun
(katarzyna.lewcun@dlalejdis.pl)

^{Fot. pixabay.com}