„Królowa Margot. Ostatnia perła Walezjuszów” - recenzja

Recenzja książki „Królowa Margot. Ostatnia perła Walezjuszów”.
Portret kobiety o wielu twarzach na tle obyczajowości, polityki i życia dworskiego renesansowej Francji.

Żyjąca w latach 1553 – 1615 Małgorzata de Valois, zwana Margot to główna bohaterka książki Aleksandry Skrzypietz, pani historyk z Uniwersytetu Śląskiego. Losy ostatniej przedstawicielki słynnego, francuskiego rodu splatają się z ważnymi wydarzeniami w historii Francji, więc dzięki pióru autorki możemy przybliżyć sobie nie tylko postać córki Henryka II i Katarzyny Medycejskiej, ale też burzliwe dzieje XVI-wiecznego kraju ze stolicą w Paryżu. Publikacja wydawnictwa Bellona nie skupia się jednak tylko i wyłącznie na osobie Małgorzaty francuskiej. W pierwszej części na pierwszy plan wysuwa się bowiem nosząca to samo imię: cioteczna babka głównej bohaterki. Aleksandra Skrzypietz uznała bowiem, że pisząc biografię ostatniej perły Walezjuszów nie może pominąć i innych ważnych kobiet jej epoki.

Książka jest prawdziwą skarbnicą wiedzy na temat życia charakternej i nietuzinkowej królowej Francji i Nawarry. Czytamy o jej dzieciństwie, młodości, dojrzałości i starości. O życiu prywatnym i publicznym. O jej radościach i smutkach. O otaczających ją ludziach i tym wszystkim co wokół niej się działo. Nie brak w publikacji odwołań do jej pamiętników i listów, które pozwalają nam „podglądać” Margot z jej własnego punktu widzenia. O obiektywizmie oceny dziejących się wydarzeń, nie ma oczywiście mowy, ale i „czarna” legenda, która spowija od wieków, oskarżaną o rozwiązłość erotyczną, liczne wady i błędy Małgorzatę, nie wydaje się przecież we wszystkich szczegółach prawdziwa.

Królowa Margot. Ostatnia perła Walezjuszów” to pozycja dla prawdziwych miłośników historii. Multum dat i faktów bez wątpienia znuży bowiem każdego, kto książki z tej dziedziny omijał dotąd szerokim łukiem. Nie wspominając już o genealogii rodziny de Valois, intrygach dworskich i zawirowaniach politycznych, których w utworze nie brakuje. Pasjonaci dawnych dziejów zyskują jednak pozycję, która poszerza ich wiedzę na jeszcze jeden interesujący ich temat.

Jak przyznaje we wstępie autorka: „ta książka nie jest tylko biografią Małgorzaty. Bohaterka została osadzona w kontekście obyczajowym epoki oraz na tle obrazu dworu francuskiego – pełnego przepychu i swobody w nowych, renesansowych warunkach”. „Książka przedstawia panoramę XVI-wiecznej Francji w sferze politycznej i obyczajowej. Ukazuje przenikanie się sfery kultury dworskiej, spraw wyznaniowych i polityki, zwłaszcza walki o władzę, której przejawem były również wojny religijne”. To wszystko niezwykle ubogaca publikację, ale i zwiększa jej objętość. Ocenę ostatniej perły Walezjuszów pozostawia autorka czytelnikom. Rzuca się jednak w oczy, że Aleksandra Skrzypietz „sympatyzuje” z główną bohaterką i nie szczędzi życzliwych słów tej, która jak każda kobieta w tamtych czasach, nie miała wtedy łatwo.

Godzi się przypomnieć, że Małgorzata de Valois była siostrą Henryka Walezego, pierwszego elekcyjnego króla Polski. To jeden z powodów, dla których na pewno warto sięgnąć po tę lekturę i poznać bliżej dynastię, którą szlachta z kraju nad Wisłą uznała za godną polskiej korony.

Ponad trzysta stron lektury przenosi w świat europejskiej przeszłości, w rzeczywistość, w której nadrzędnym celem było przedłużenie dynastii panującej, zapewnienie dobrobytu państwu i odnalezienie się w skomplikowanych, ale jakże barwnych realiach francuskiego dworu. Ostatnia perła Walezjuszów była częścią tego wszystkiego. Jak sobie poradziła? Sprawdźcie sami.

Iwona Trojan
(iwona.trojan@dlalejdis.pl)

Aleksandra Skrzypietz: „Królowa Margot. Ostatnia perła Walezjuszów”, Warszawa, wydawnictwo Bellona, 2016




Społeczność

Newsletter

Reklama



 
W tej witrynie stosujemy pliki cookies. Standardowe ustawienia przeglądarki internetowej zezwalają na zapisywanie ich na urządzeniu końcowym Użytkownika. Kontynuowanie przeglądania serwisu bez zmiany ustawień traktujemy jako zgodę na użycie plików cookies. Więcej w Polityce Cookies. Ukryj komunikat