"Kuchennymi drzwiami. Światło i cień" Majgier Katarzyna

Były czasy, kiedy określenie: „wejście kuchennymi drzwiami” oznaczało drogę dla służby i ujmą było odesłanie do tego wejścia. Ale równocześnie były te kuchenne drzwi drogą na przykład dla panów domu, którzy chcieli niezauważeni wemknąć się do domu unikając wścibskich spojrzeń.

Ile tajemnic powstaje w kuchni? Ile te drzwi skrywają? Co udaje się dojrzeć przez dziurkę od klucza?

Miejsce i czas akcji tomu I: Kraków u schyłku XIX wieku. Czasy Młodej Polski.

Właściciel kamienicy na Grodzkiej zapisami swojego testamentu wywrócił do góry nogami życie klepiącego biedę artysty i młodego służącego. Czy ta zmiana dodała im skrzydeł? Czy też sprawiła, że będą żyć ponad stan?

W tym samym czasie z podkrakowskiego wiejskiego dworku wyrzucono młodą podkuchenną, Zosię. Nie znajdując innego rozwiązania rusza ona do Krakowa. Miasto dla znającej tylko wieś dziewczyny może być pełne zaskoczeń. Dobrych i złych. Co z obrania tego kierunku wyniknie?

Choć na pozór te wydarzenia nie mają ze sobą nic wspólnego – podobnie jak losy ambitnej szwaczki, lekarza od „wstydliwych chorób”, angielskiej niani czy bogatego przemysłowca-wizjonera – ścieżki tych bohaterów niespodziewanie się przetną. 

W kolejnej, wydanej na same wakacje części małopolskiej sagi poznajemy historię nieślubnej córki Zosi, losy kochającego się bardzo małżeństwa z rozsądku, oraz losy rozważnego i romantycznego Marcela, który rozwija własny biznes…

To nie jest jedynie powieść obyczajowa osadzona w realiach XIX i XX wieku. To ciekawie spisane studium społeczeństwa. Obraz dynamicznie zmieniającej się i odradzającej Polski.

Wyjątki z recenzji pierwszego tomu powieści:
Zagłębiając się w jej lekturę bądźcie przygotowani na wielowątkową, mocno rozbudowaną fabułę z licznym korowodem przeróżnych ciekawie wykreowanych postaci, które reprezentują różne warstwy ówczesnego krakowskiego społeczeństwa.
Bernardeta Łagodzic-Mielnik [oficjalna recenzja portalu lubimyczytac.pl]

Ta książka winna posłużyć jako lektura obowiązkowa na lekcjach historii, gdyż zamiast sztywnych i często nudnych podręcznikowych opisów, w ciekawy i prozatorski sposób, ukazuje pełen przekrój XIX-wiecznego, polskiego społeczeństwa. Pełnego różnorodności, rozwarstwienia społecznego i wielkich różnic światopoglądowych. To w pewnym stopniu lektura edukacyjna ubrana w formę epickiej powieści.
Wioletta Umecka [blog: www.subiektywnieoksiazkach.pl]

Autorka w bardzo zgrabny sposób kreuje obraz Krakowa na przełomie XIX i XX wieku, w którym układność, uniżenie mieszają się z arogancją, skromność z megalomanią a pokora z zarozumialstwem.
Anna Sukiennik [blog: prawieblogoksiazkach.blogspot.com]

„Kuchennymi drzwiami. Gra pozorów” to nie tylko doskonale opowiedziane ludzkie losy. To także wspaniale nakreślone tło wydarzeń, w którym nie brak nawiązań do Tetmajera czy Wyspiańskiego, to mistrzowska kreacja słowa, to doskonale napisane dialogi i sugestywne opisy. To jedna z tych powieści, która towarzyszyć nam może całe życie, której bohaterowie stają się nam bliscy, których emocje przeżywamy i my sami.
Justyna Gul www.qulturaslowa.pl

Katarzyna Majgier – absolwentka psychologii Uniwersytetu Jagiellońskiego, krakowianka z urodzenia, warszawianka z wyboru.
Jako pisarka zadebiutowała w 2006 roku. Szybko zdobyła popularność jako autorka książek dla dorosłych (Stuletnia Gospoda) oraz dla dzieci i młodzieży (za które zdobyła m.in. nagrodę główną w konkursie im. Astrid Lindgren i nagrodę im. Kornela Makuszyńskiego). Poza pisaniem książek tworzy scenariusze gier internetowych.