Międzynarodowy Dzień Inwalidów to święto ustanowione przez Międzynarodową Organizację Pracy, które jest obchodzone w trzecią niedzielę marca od 1956 roku. Wydarzeniem, które zainicjowało celebrowanie tej uroczystości, była tragedia w kopalni węgla kamiennego w Belgii. W kopalni Bois du Cazier 8 sierpnia 1956 roku wybuchł pożar, który odebrał życie aż 262 pracownikom, a wielu z nich uczynił kalekami. W 2012 roku Bois du Cazier zostało wpisane na listę UNESCO, a od 2017 r. znajduje się również na liście Światowego Dziedzictwa Kultury Europejskiej. To miejsce do dziś jest niezwykle wymowne; pokazuje jak trudne były warunki pracy tamtejszych górników. Znajduje się tam również miejsce pamięci oddające hołd tym wszystkim pokrzywdzonym górnikom - "L'espace 8 août 1956".
Międzynarodowy Dzień Inwalidów to najprawdopodobniej najstarsze święto poświęcone osobom niepełnosprawnym w wyniku wypadków przy pracy. Zostało ustalone na trzecią niedzielę marca, gdy pojawiają się pierwsze zwiastuny wiosny – święto ma, podobnie jak pora roku, nieść nadzieję.
Podobnym świętem, o nieco większym zasięgu globalnym, jest obchodzony 3 grudnia Międzynarodowy Dzień Osób Niepełnosprawnych, ustanowiony przez ONZ. Celem obu tych świąt jest dążenie do równouprawnienia osób kalekich i zdrowych; zwiększania świadomości i wrażliwości społecznej. Pod konwencją o prawach o niepełnosprawnych podpisało się większość państw świata, zobowiązując się tym samym do „dołożenia wszelkich starań, by zapewnić osobom niepełnosprawnym pełną dostępność do życia publicznego”. Polska wszystkie traktaty ratyfikowała w 2012 roku.
Niestety, w kwestii osób niepełnosprawnych jest jeszcze wiele do zrobienia. W Polsce mnóstwo się zmieniło od chociażby ostatniej dekady, jednak to wciąż za mało. Wciąż wiele obiektów jest niedostosowanych do potrzeb osób niepełnosprawnych. Ci zaś są bardzo często marginalizowani i dyskryminowani.
Aleksandra Kantorczyk
(aleksandra.kantorczyk@dlalejdis.pl)
Fot. pixabay.com