Nowe tytuły w Impulsie

Uznanie dorosłości człowieka z niepełnosprawnością. Studium socjopedagogiczne narracji osób z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu głębszym Iwona Myśliwczyk

Inspiracją do napisania tej książki była przede wszystkim chęć poznania i zrozumienia dorosłości osób o niepełnej sprawności intelektualnej, która jest lub nie jest uznana przez rodzinę, specjalistów, pracowników instytucji i innych grup środowiska społecznego.

Chciałam zobaczyć, jak osoby te rozumieją, definiują, doświadczają uznania/deficytu uznania własnej dorosłości. Zrozumieć świat dorosłych osób z niepełnosprawnością intelektualną to poznać ich osobowość, marzenia, zainteresowania oraz problemy dnia codziennego, będące konsekwencją niepełnosprawności, ale przede wszystkim postaw społecznych konstruowanych w wyniku braku akceptacji dla tego, co „inne”.

Uznanie dorosłości osób z niepełnosprawnością intelektualną stało się podmiotem moich zainteresowań, a bohaterami niniejszego opracowania są osoby z orzeczoną niepełnosprawnością intelektualną, które w swoich biografiach doświadczają uznania swojej dorosłości, ale także deficytu uznania, wskutek którego cierpią, czują się osamotnione, a izolując się, pozostają w kręgu grupy defaworyzowanej społecznie. Przez podjęte badania starałam się odczytać, zrozumieć i zinterpretować swoisty „tekst społeczny” konstruowany przez dorosłe osoby z umiarkowaną niepełnosprawnością intelektualną, realizowany w toku różnych interakcji. Aby zrozumieć istotę tych zachowań, usiłowałam poznać „prawdziwe” znaczenia nadawane przez dorosłe osoby z niepełnosprawnością intelektualną własnemu doświadczeniu.

Poleca Impuls: www

Animacja społeczno-kulturalna współczesne wyzwania. Młodzież i seniorzy jako odbiorcy kultury
Mariusz Cichosz, Monika Lewicka i Aldona Molesztal

Animacja Społeczno-Kulturalna jest dzisiaj jedną z prężniej rozwijających się subdyscyplin pedagogicznych. Jednym z powodów takiego stanu rzeczy wydaje się być intensywność i zakres przemian społecznych, jakie współcześnie zachodzą – zwłaszcza w obrębie kultury, a to właśnie jest fundamentalny i kluczowy punkt odniesienia dla tej pedagogiki. Autorzy książki podjęli się, więc prezentacji tej problematyki, jako ważnej dziś dla realizowanej społecznie praktyki edukacyjnej. Na początku książki została przywołana podstawowa i wypracowana już w pedagogice wiedza z zakresu kultury, jej sposobów rozumienia a także przekładania jej na praktykę wychowawczą. Przywołano w tym zakresie dość bogatą tradycję, rozbudowaną w pedagogice polskiej na gruncie tak zwanej pedagogiki kultury a następnie rozwijanej w koncepcjach edukacji kulturalnej czy edukacji środowiskowej. Ostatecznie też zrekonstruowana tu została i zdefiniowana, jako współcześnie dominująca w praktyce edukacyjnej inspirowanej kulturą – kategoria i koncepcja Animacji Społeczno-Kulturalnej.

Jest to dzisiaj dość szeroki ruch praktyki edukacyjnej odwołującej się do kultury, odnoszący się do wszystkich grup wiekowych, od dzieci i młodzieży poprzez dorosłych aż do ludzi starych, seniorów - promujący rozwój człowieka i pobudzający go do samorealizacji i aktywności twórczej. W książce w sposób szczególny zagadnienie to podjęto w odniesieniu do młodzieży i seniorów, gdyż z jednej strony młodzież to ta grupa, która najintensywniej odbiera i uczestniczy w dobrach kultury, z drugiej zaś strony seniorzy, którzy zdają się dzisiaj być „nowymi” beneficjentami kultury coraz mocniej i w sposób różnorodny korzystającymi z jej dóbr.

W odniesieniu do młodzieży podjęto w książce przede wszystkim zagadnienie jej uczestnictwa w kulturze ze szczególnym uwzględnieniem odniesienia tego zagadnienia do problematyki wartości. Wskazano również na społeczno-pedagogiczne konteksty partycypacji młodzieży w kulturze, które ukazują czynniki mające wpływ na to uczestnictwo bądź jego brak. Podjęto tu również, jako ważną kwestię nowych form uczestnictwa młodzieży w kulturze i związanych z nimi możliwości oraz ograniczeń, przedstawiając dotychczasowe wyniki badań i ukazując, jakie wyzwania współcześnie stoją przed animacją społeczno-kulturową także w kwestii partycypacji młodzieży w kulturze.

Kolejną przestrzenią, ważną dla praktyki edukacyjnej podejmowanej na gruncie animacji społeczno-kulturalnej, jaką zaprezentowano w książce jest przestrzeń pracy z seniorami. Aktywność seniora w sferze edukacyjnej (także w obszarze kultury), rekreacyjnej i fizycznej jest ważna nie tylko z indywidualnego i społecznego ale także z medycznego punktu widzenia. Dzięki podejmowaniu różnych działań przez człowieka po sześćdziesiątym roku życia, podtrzymywana jest jego sprawność intelektualna, społeczna i fizyczna. Animacyjne działania pobudzające aktywność seniorów - również w sferze kultury - to działania profilaktyczne, przeciwdziałające samotności, niesprawności a jednocześnie wzmacniające poczucie sprawstwa.

Poleca Impuls: www

Skarbiec nauczyciela-terapeuty (na bazie własnych doświadczeń z pracy terapeutycznej)
– czyli od programu do realizacji – propozycje rozwiązań pracy terapeutycznej prowadzonej z dziećmi w wieku przedszkolnym o specyficznych i specjalnych potrzebach edukacyjnych
Anna Franczyk i Katarzyna Krajewska

W pracy nauczyciela- terapeuty wszytko rozpoczyna się od stworzenia odpowiedniego programu, który pozwoli właściwie działać, przez jakiś wyznaczony wcześniej czas. Po stworzeniu konkretnego programu nadchodzi moment rozpoczęcia kolejnego etapu pracy, realizacji. Książka „Skarbiec nauczyciela- terapeuty” Autorstwa Anny Franczyk i Katarzyny Krajewskiej, która została stworzona na bazie doświadczeń z pracy, daje czytelnikowi cały szereg pomysłów na prowadzenie działań terapeutycznych z dziećmi w wieku przedszkolnym, które wymagają specjalnego, indywidualnego podejścia.

Skarbiec jest idealną pozycją dla nauczycieli, którzy dopiero rozpoczynają swoją pracę w tym zawodzie. Dzięki tej książce poszerzą swoją wiedzę o nowe pomysły, które sprawdziły się już w praktyce, a także zyskają pomoce, które wesprą ich w czasie zajęć dydaktycznych z dziećmi. Całość jest zaprezentowana w czytelny i prosty sposób, zrozumiały dla czytelnika, który nie operuję jeszcze specjalistycznymi pojęciami.

W pierwszej części, czytelnik rozpoczyna swoją przygodę z diagnozą, czyli najważniejszym etapem w pracy z dzieckiem ze specjalnymi potrzebami. Autorki przedstawiają propozycje narzędzi diagnostycznych, zabaw dzięki którym łatwiej zdiagnozować dziecko i dostrzec jego mocne jak i słabe strony. Następnie w książce znajdują się przykładowe kwestionariusze obserwacyjne rozwoju dziecka, skupiające się na poszczególnych poziomach, zmysłowym, poznawczym, odkrywczo- badawczym oraz abstrakcyjno- symbolicznym. W kolejnej części treść skupia się na wynikach diagnozy. Czytelnik ma okazję zapoznać się z przykładowymi wzorami opisów przypadków, programami terapeutycznymi, które skupiają się na poprawie rozwoju konkretnych sfer życia dziecka. W części trzeciej ukazane są informacje na temat planowania pracy dydaktyczno- terapeutycznej, jak przykładowe plany pracy terapeutycznej skupiające się na konkretnym dziecku. Plany przedstawione są w tabelach, dzięki czemu całość jest czytelna i przejrzysta, łatwa w odczytaniu i zrozumieniu. W tym rozdziale czytelnik może poznać cały szereg nowych zabaw, które będzie mógł wykorzystać podczas pracy z jednym dzieckiem wymagającym wsparcia, jak i z większą grupą dzieci w wieku przedszkolnym. W części czwartej następuję moment podsumowania pracy terapeuty, czas ewaluacji. Przedstawione są tutaj przykładowe opisy postępów jakie dokonały się w rozwoju dziecka, sukcesy dziecka, poczyniony progres. Piąta i szósta część znajdują się na płycie dołączonej do książki. Znajdują się tam przykładowe scenariusze zajęć, które można przeprowadzić z dzieckiem, karty pracy oraz inne pomoce dydaktyczne, które przydadzą się do zajęć z przedszkolakami.

Poleca Impuls: www

Oficyna Wydawnicza "Impuls"