Autorką książki jest dr Anna Ryłko-Kurpiewska, która specjalizuje się w języku reklamy. Wykłada na Uniwersytecie Gdańskim, gdzie kieruje specjalnością reklama i public relations oraz studiami podyplomowymi z zakresu reklamy i marketingu. Jest to osoba głęboko osadzona w zagadnieniach, które porusza w pozycji „Reklama jako sztuka powtórzeń”. Jest to książka naukowa omawiająca jednak kwestie niezwykle istotne dla wielu profesjonalistów z dziedzin takich jak marketing, reklama, public relations czy dziennikarstwo.
Książkę rozpoczyna omówienie wieloznaczności terminu „powtórzenie” – w kontekście językowym oraz myślenia potocznego. Autorka zahacza o odwzorowywanie czyichś treści, ale również naśladowanie nie swoich działań. Powtarzanie to również przekazywanie komuś wiadomości, żeby ta osoba powieliła je dalej. Autorka nie ucieka również od filozofii, która w kolejnym rozdziale pozwala głębiej i od niezwykle interesującej strony zaprezentować zagadnienie powtórzeń. Dowiemy się również, co wspólnego ma bajka magiczna z anatomią reklamy.
W rozdziale trzecim zostały poruszone zagadnienia ram wyobrażeniowych, schematów i scenariuszy. W tym momencie autorka wkracza w językowe szczegóły reklamy. Ciekawą częścią jest spojrzenie na omawiany problem w kontekście muzyki i architektury. To właśnie w tym segmencie Anna Ryłko-Kurpiewska ukazuje ogromną istotę symetrii i rytmu. Czy w reklamie istnieją „złote proporcje”?
Przedostatni rozdział to spojrzenie na reklamę przez pryzmat badań psychologicznych – w nawiązaniu do procesu uczenia się oraz pamięci. Tutaj znajduje się moja ulubiona część książki – poruszająca temat pamięci autobiograficznej oraz terminu „wspomnienie”. Ostatni segment ukazuje specyfikę powtórzenia w branżach ekonomii i marketingu. Ten rozdział jest ukoronowaniem całej książki – osadza omawiane pojęcie w jego naturalnym środowisku, tam, gdzie widziane jest na co dzień.
Komunikacja w kontekście reklamy jest zagadnieniem chętnie poruszanym przez przedstawicieli różnych nauk, zarówno społeczno-humanistycznych, jak i technicznych. Jednak jak zauważa Anna Ryłko-Kurpiewska, interdyscyplinarność ujmująca poruszany w recenzowanej książce temat to już rzadkość. Taki stan rzeczy jest niezwykle istotny – nowatorska perspektywa oraz brak podobnych opracowań ma duże szanse zachęcić sporą grupę czytelników do sięgnięcia po właśnie tę lekturę.
Jak już wspomniałam, „Reklama jako sztuka powtórzeń” to pozycja naukowa i charakteryzują ją typowe dla tego gatunku cechy, np. długie przypisy, nawiązywanie do różnych opracowań naukowych, dokładne definiowanie pojęć. Takie podejście jest kontrastowe do ulotności i tymczasowości samej reklamy, która w szybkim tempie jest zamieniania na kolejną. Jednak to właśnie takie ukorzenienie tematu pozwala na chwilę zatrzymać się czytelnikowi i zastanowić się, że reklama to nie tylko kolorowy kawałek gazety czy krótki filmik puszczany pomiędzy serialami, a specjalistom jeszcze lepiej przygotowywać swoje kolejne projekty.
Katarzyna Kolibabska
(katarzyna.kolibabska@dlalejdis.pl)
Anna Ryłko-Kurpiewska, „Reklama jako sztuka powtórzeń”, Wydawnictwo Novae Res, 2016.