"Sensownik. Opowieści życiowe" Hanna Samson

Na początek kalendarzowej i tej realnej wiosny nakładem Wydawnictwa Zwierciadło ukazał się zbiór felietonów  Hanny Samson Sensownik. Opowieści życiowe.

Zgodnie z definicją - felieton to krótki utwór publicystyczno-dziennikarski na tematy polityczne, społeczne, obyczajowe i kulturalne, posługujący się środkami prozy fabularnej, napisany w sposób lekki i efektowny, utrzymany w osobistym tonie – Encyklopedia PWN
W przypadku Hanny Samson – w bardzo osobistym! – [przyp.red.]

Ona sama pisze o swojej działalności:
Piszę o tym, co dla mnie ważne w tym momencie życia, w mniej lub bardziej zakamuflowany sposób dotykam spraw, które uważam za istotne

SENSownik  to zbiór felietonów Autorki publikowanych na łamach magazynu „Sens”. Rzeczywistość poddana oglądowi znakomitej pisarki i dziennikarki, ukazuje swoje nieznane dotychczas oblicze. Hanna Samson porusza szerokie spektrum tematów, a to co je łączy - to wnikliwe spojrzenie mądrej kobiety. Niejeden raz podczas lektury przyjdzie nam zgodzić się z Autorką i westchnąć „to ma sens!”.

Hanna Samson -  pisarka, psycholożka, trenerka i terapeutka. Zadebiutowała w 1996 roku powieścią Zimno mi, mamo. Następnie opublikowała szereg książek m.in. Miłość. Reaktywacja, Wojna żeńsko-męska i przeciwko światu. Matka dorosłej córki. W Fundacjach Feminoteka i CEL prowadzi grupy terapeutyczne dla kobiet doświadczających przemocy. Od lat związana z magazynem „Sens”.

Co myślą o felietonach czytelniczki:
Bardzo cenię felietony Hanny Samson w SENSIE. Często mówią o tym co sami czujemy, ale nie potrafimy tego zwerbalizować. Pomagają też zastanowić się nad tym, co nas spotyka i dlaczego? I wyciągnąć wnioski.
Tamara F.

Felietony Hanny Samson to moja ulubiona rubryka w Sensie.
Ka C-Sz

… zawsze po ich przeczytaniu pozostaje refleksja
Agata

Każdy nowy egzemplarz gazety zaczynam od "Felietonów bez sensu". Fantastyczne felietony z historiami wyciągniętymi z życia. Felietony pisane są w sposób trochę żartobliwy, z nieco feministycznym wydźwiękiem z otwartym zakończeniem skłaniającym do refleksji i pobudzającym nierzadko wyobraźnię. Zawsze po przeczytaniu staram się umiejscowić siebie w poruszanej historii - czasem znajduję tam miejsce, czasem jestem daleko, daleko poza tematem a czasem wyciągam z tego tyle ile jest mi w danej chwili potrzeba. Jest to wspaniała "terapia na sucho" dla zamkniętych nierzadko umysłów na problemy innych, których nie rozumiemy, bo nie były nigdy przedmiotem naszych doświadczeń życiowych. Krótkie, treściwe i wciągające.
http://kashyalarysa.blogspot.com