Kram z piosenkami

premiera 30 grudnia 2017, Scena Duża
kolejne pokazy: 31.12, 2 i 3.01 oraz 3, 4, 6 i 7.02.2017

reżyseria: Cezary Tomaszewski
aranżacja muzyczna, przygotowanie wokalne: Weronika Krówka
dramaturgia: Iga Gańczarczyk
scenariusz: Aldona Kopkiewicz
scenografia i kostiumy: Bracia (Agnieszka Klepacka, Maciej Chorąży)
charakteryzacja: Kacper Rączkowski
światła: Antoni Grałek
obsada: Aleksandra Bożek, Anna Ilczuk, Weronika Krówka (gościnnie), Maria Robaszkiewicz, Arkadiusz Brykalski, Andrzej Kłak, Michał Jarmicki, Wiktor Loga-Skarczewski, Oskar Stoczyński oraz mieszkańcy warszawskiej Pragi

Spektakl muzyczny na podstawie śpiewnika Leona Schillera, który zbierał codzienne piosenki wykonywane przez mieszczan, artystów i żołnierzy w pierwszej połowie XX wieku. Schiller wprowadził tę amatorską
i popową twórczość na Scenę Narodową jako „Kram z piosenkami”. Zbiór ten wystawia się jednak rzadko, piosenki wypadły z obiegu, choć pod warstwą ludyczności i humoru kryją historyczne i erotyczne tropy. Być może teatr wziął się z dytyrambu na cześć Dionizosa, lecz nasza kultura codzienna żyje piosenką i nie chodzi tylko o talent-show i Internet, ani nawet o radio. Jak dostać się na scenę przy pomocy dawnych szlagierów? Czy można uczestniczyć, śpiewając swoją ulubioną piosenkę? Twórcy do współtworzenia spektaklu zaprosili mieszkańców Pragi.
„Aż dziw, jak nie umiemy bawić się teatrem i jak mało mamy dlań miłości. Z większości postulatów, krytyk
i kategorycznych żądań wyłania się ideał S c e n y pięknej nieraz i ambitnej, lecz nieodmiennie ponurej. Bo choć właśnie spośród uczniów Schillera wywodzi się większość naszych wybitnych realizatorów, prawie żaden z nich nie podziela miłości mistrza do owych pełnych uroku wodewilów, piosenek i tańców, które kojarzą się dziś niesłusznie z pojęciem lżejszej muzy, a które są przecież kwintesencją teatru” (Marta Fik).

Zadanie realizowane dzięki wsparciu finansowemu Miasta Stołecznego Warszawy w ramach Zintegrowanego Programu Rewitalizacji m.st. Warszawy do 2022 r.