Eozynofilia - czym jest, jakie są jej objawy i jak ją leczyć?

1. Eozynofilia - co to jest?

2. Eozynofilia - jakie są objawy?

3. Eozynofilia - jak się ją diagnozuje

Eozynofilia - co to jest?

Nazwa tej przypadłości wywodzi się od konkretnego rodzaju białych krwinek - granulocytów kwasochłonnych, nazywanych jeszcze inaczej właśnie eozynofilami. Stanowią one element wrodzonego układu odpornościowego człowieka i są odpowiedzialne za zwalczanie infekcji wywoływanych przez pasożyty. Ich dodatkowym zadaniem jest także udział w reakcjach alergicznych i procesie odpowiedzi układu immunologicznego na choroby. U zdrowej, dorosłej osoby ilość eozynofili we krwi wynosi 50 - 500/uL lub między 2 a 4 procent wszystkich białych krwinek we krwi obwodowej.

W sytuacji, gdy ilość eozynofili zwiększa się, mamy do czynienia ze stanem niewskazanym dla organizmu - eozynofilii. W zależności od ilości granulocytów kwasochłonnych możemy mówić o eozynofilii w postaci łagodnej (500-1500/uL), umiarkowanej (1500-500/uL) lub ciężkiej (powyżej 5000/uL). Przeczytaj więcej o eozynofili na stronie: https://diag.pl/pacjent/eozynofilia-co-to-jest-poznaj-jej-rodzaje-objawy-i-przyczyny/.

Eozynofilia - jakie są objawy?

To, w jaki sposób objawia się eozynofilia zależy od pierwotnej przyczyny problemu. Do najczęstszych powodów wystąpienia tego stanu u pacjenta zaliczamy:

• reakcje alergiczne i choroby powiązane z alergiami;
• infekcje pasożytnicze;
• nowotwory mieloproliferacyjne i lite;
• chłoniaki;
• choroby zakaźne;
• przewlekłe choroby zapalne i inne.

W zależności od tego, co leży u podstaw, możemy doświadczyć głównie objawów wynikających z pierwotnej przyczyny. Sama choroba, szczególnie w postaci ciężkiej, potrafi jednak doprowadzać do uszkodzeń narządów. Jeżeli w jej wyniku dojdzie do nacieków eozynfilowych w płucach, odczujemy to jako duszność i przewlekły kaszel. W przypadku zmian skórnych będzie to z kolei świąd, zaczerwienienie czy pokrzywka. Osoby dotknięte problemem z właściwą ilością granulocytów kwasochłonnych są również narażone na gorączkę, pocenie się oraz utratę apetytu i wagi. Aby pozbyć się tych symptomów zwykle w pierwszej kolejności podejmuje się leczenie głównej choroby,  przy okazji którego ilość eozynofilów we krwi ulega samoistnemu wyrównaniu.

Eozynofilia - jak się ją diagnozuje

Ponieważ przyczyna problemu leży w naszej krwi, najpopularniejszym sposobem na potwierdzenie nadmiernej ilości eozynofilów jest przeprowadzenie badań z zakresu morfologii krwi. Jest to najprostsze i najbardziej dostępne rozwiązanie, którego wyniki powinniśmy omówić z lekarzem, a także pozwolić mu na dodatkowe badanie fizykalne, jeżeli będzie taka potrzeba. Eozynofilię można wykryć również poprzez badania biochemiczne oceniające funkcje wątroby i nerek, OB, CRP, LDH oraz badanie poziomu witaminy B12. Jeżeli choroba jest wywołana reakcją alergiczną, być może będziemy również zmuszeni dokonać oceny swoistych IgE w surowicy z naszej krwi, poddania się próbie prowokacyjnej czy też wykonania testów skórnych. Z kolei przy podejrzeniu obecności pasożytów musimy liczyć się z badaniem mikroskopowym stolca lub wymazem z okolicy okołoodbytniczej. Dla pacjentów z nowotworami przewiduje się też badanie szpiku kostnego.