O swojego pupila dbamy przez całe jego życie, nie tylko wtedy, kiedy jest młody i ma chęć do ciągłej zabawy. W zależności od rasy i wielkości psa, różny jest wiek, od którego uznajemy psa za seniora. Generalnie duże i olbrzymie psy starzeją się szybciej. Już w wieku około 7-8 lat mogą być uznawane za seniorów, podczas gdy u małych i miniaturowych ras naszych pupilów efekty starzenia można zaobserwować nawet 3-4 lata później.
Starsze psy są miej aktywne i mniej chętne do dłuższych spacerów, u wielu z nich pojawiają się objawy bolesności stawów. Chętniej odpoczywają, a przy tym przybierają na wadze. Miewają problemy ze słuchem i wzrokiem, a niekiedy nawet i zaburzenia demencyjne. Mogą reagować agresywnie - takie zachowanie bardzo często związane jest z problemami fizycznymi, np. przewlekłym bólem. Mniej więcej od 8. roku życia psa warto przynajmniej raz w roku umówić na wizytę do lekarza weterynarii, nawet jeśli pozornie nie dzieje się nic niepokojącego. Wtedy lekarz dokładnie zbada psa i pobierze mu krew do analizy. Wiele chorób bardzo długo nie daje żadnych objawów, a w badaniach krwi mogą być wcześniej wykryte. Dzięki temu można znacząco wydłużyć życie pupila i zapewnić mu odpowiedni komfort.
Jak należy dbać o zwierzaka? Przede wszystkim trzeba zapewnić mu ciepłe i wygodne legowisko, zwłaszcza w okresie jesienno-zimowym, ponieważ starsze psy szybciej marzną. Na spacerze należy zwolnić nieco tempo i nie denerwować się, kiedy pies zbyt długo stoi przy drzewie i natarczywie go obwąchuje. Dieta psiego seniora powinna być lekkostrawna i bogata w naturalne przeciwutleniacze, takie jak witamina E czy flawonoidy.
Klaudia Kwiatkowska
(klaudia.kwiatkowsk@dlalejdis.pl)
Fot. pixabay.com