Polecamy nowe tytuły w Impulsie

Portret Ignacego Kozielewskiego autorstwa Stanisława Stanika. Kolejna propozycja Impulsu to Ewaluacja edukacyjna autorstwa Justyny Nowotniak. Na koniec publikacja Mariusza Snopka poruszającą problematykę resocjalizacji Więźniowie poszkodowani – psychospołeczne funkcjonowanie osób zdegradowanych w przestrzeni penitencjarnej

Zapraszamy!

Ewaluacja edukacyjna. Społeczne światy ewaluatorów Justyna Nowotniak

Prezentowana publikacja skupia się na zagadnieniu ewaluacji (w szczególności ewaluacji edukacyjnej), które na świecie systematycznie zyskuje na znaczeniu, zwiększając wpływ na działania podejmowane w polityce publicznej. Bezpośrednio wynika to ze wzrastającego nacisku na efektywność, trafność alokowania środków i odpowiedzialność działań instytucji publicznych, także w systemie oświaty. Rola ewaluacji łączy się z potrzebą budowania strategii rozwoju w różnych dziedzinach życia społecznego i zabezpieczaniem interesu publicznego.

Przedmiotami badania są ewaluacja wewnętrzna (zbudowana na fundamencie teoretycznym autoewaluacji) i prowadzący ją w polskich szkołach nauczyciele, odgrywający rolę ewaluatorów. Głównymi celami uczyniono opis ich społecznych światów i próbę rekonstrukcji przebiegu procesu stawania się ewaluatorem.
Adresatami książki są wszyscy zainteresowani ewaluacją edukacyjną – zarówno ci, którzy oprócz ustaleń teoretycznych poszukują także kolejnych empirycznych odsłon tego zagadnienia, jak i ci, dla których jest to początek podróży do „stacji ewaluacja”. Inspirację odnajdą w niej również nauczyciele wszystkich etapów edukacyjnych, którzy podejmują działania analityczno-badawcze w ramach swojej praktyki zawodowej.

Poleca Impuls: http://www.impulsoficyna.com.pl/nowosci/ewaluacja-edukacyjna,2056.html

Mariusz Snopek poruszającą problematykę resocjalizacji Więźniowie poszkodowani – psychospołeczne funkcjonowanie osób zdegradowanych w przestrzeni penitencjarnej

W niniejszej pracy Autor poddał analizie resocjalizację poszkodowanych w rozumieniu oddziaływań wychowawczych, które w kontekście więziennictwa nazywane są resocjalizacją penitencjarną.

Głównym celem przedstawianych badań w polecanej publikacji jest rozpoznanie uczestnictwa w resocjalizacji penitencjarnej skazanych mających status osób poszkodowanych. Resocjalizacja rozpatrywana jest tu w kontekście wybranych oddziaływań resocjalizacyjnych (penitencjarnych), tj. zajęć kulturalno-oświatowych i sportowych (KOiS), edukacyjnych i pracy, a także elementów resocjalizująco znaczących, tj. bezpośredniego oddziaływania wychowawcy (kontaktu z nim), kontaktu z rodziną oraz aktywności religijnej. Elementy te są istotne w kontekście oddziaływań penitencjarnych, w tym resocjalizacyjnych, które stanowią istotny element w kształtowaniu prospołecznych postaw skazanych.

Poleca Impuls: http://www.impulsoficyna.com.pl/nowosci/wiezniowie-poszkodowani-psychospoleczne-funkcjonowanie-osob-zdegradowanych-w-przestrzeni-penitencjarnej,2050.html

Ignacy Kozielewski - Harcmistrz Rzeczypospolitej. Portret Ignacego Kozielewskiego autorstwa Stanisława Stanika

Współtwórca ruchu harcerskiego, pedagog, działacz społeczny, Ignacy Kozielewski, urodził się 13 stycznia 1882 roku w rodzinie wielodzietnej jako jedno z dwanaściorga dzieci Sebastiana i Barbary z Prochanów w Starzenicach, w powiecie wieluńskim.  Do nazwy miejscowości, w której przyszedł na świat, nawiązuje pseudonim Ignacego – Starzeńczyk, użyty zamiast rodowego nazwiska na karcie tytułowej powieści Harcerskie troski. Z kolei od imienia ojca pochodzi inny jego pseudonim Sebastjanowicz, od nazwiska matki – pseudonimy Prochański i Prochan, a od miasta powiatowego ze stron rodzinnych Wielunia – pseudonim Wieluńczyk. Tym ostatnim Ignacy podpisywał się pod artykułami prasowymi w „Życiu Nowym” i „Orce”, pismach wychodzących w okresie pierwszej wojny światowej.

Wieś rodowa Ignacego Starzenice leżała w oddaleniu sześciu wiorst od Wielunia, a jej kościół parafialny znajdował się w Rudzie. We wsi znajdowało się czternaście domów z 247 mieszkańcami, czyli była to społeczność niemała, folwark zaś posiadał dziewięć domów z 22 mieszkańcami. Co ważniejsze, folwark ten, jako własność Łubieńskich, według danych z 1886 roku, składał się ze Starzenic, Ludwinowa i Jodłowa, dóbr liczących 2993 morgi powierzchni, w tym był ogród o areale 456 mórg. Ostatnia liczba miała szczególne znaczenie dla rodziny Ignacego, gdyż ojciec Sebastian był z zawodu ogrodnikiem i dlatego był zatrudniony przy folwarku jako sadownik, znawca roślin pospolitych i ozdobnych oraz kwiatów.

Poleca Impuls: http://www.impulsoficyna.com.pl/zapowiedzi/ignacy-kozielewski-harcmistrz-rzeczypospolitej,2058.html