Tchórzofretka w domu - radość czy horror?

Tchórzofretka do wyboru, do koloru
Tchórzofretka jest mieszańcem z rodziny łasicowatych, inaczej rzecz ujmując odmianą hodowlaną tchórza zwyczajnego. Występują one w wielu odmianach barwnych. Najczęściej spotykane jest umaszczenie tchórzowate (ciemnobrązowe łapki, maska oraz włosy okrywowe, podszycie kremowe lub srebrzyste) oraz typu arlekin (podobne jak tchórzowate, ale z białymi łapkami). Spotyka się też osobniki cynamonowe (o rudawym odcieniu), czarne (maść jednolicie czarna), czekoladowe (okrywa w kolorze ciemnej czekolady, białe podszycie i łapki, wyraźna maska), panda (podobne do tchórzowatego, ale z mniej wyraźną maską i jasną głową), pastelowe (futerko kasztanowe, podszycie kremowe), palomino (podobne do cynamonowej, ale włosy maja rdzawy odcień), odmiany albinotyczne z czerwonymi oczami oraz białe z czarnymi oczami (nie są to albinosy).

Krótka historia fretki
Zwierzątko to pochodzi ze skrzyżowania wspomnianego tchórza stepowego z jego udomowioną formą albinotyczną, czyli fretką. Zarówno fretka, jak i tchórzofretka należą do rzędu drapieżnych. Są uważane za zwierzęta udomowione. Różne źródła podają początek ich udomowienia. Jedne utrzymują, iż mógł nastąpić w Egipcie, drugie sugerują, iż to Europejczycy zaczęli hodować fretkę w celach czysto towarzyskich. Bywała ona w domach starożytnych Greków, Rzymian i Egipcjan. Najstarsze szczątki, które wskazują na domowy tryb życia zwierzątka, pochodzą z 1500 roku p.n.e., stąd przypuszczenie, iż już wcześniej mieszkały one wraz z ludźmi. Kiedyś były trzymane w domach głównie w celu wykorzystania do polowań na króliki lub zamiast kota – do wyłapywania myszy z domostw. Ponieważ są to stworzenia nader towarzyskie, wesołe i inteligentne, szybko zjednały sobie sympatię ludzi.

Życie z fretką pod jednym dachem – zalety i wady
Decydując się na opiekę nad tchórzofretką, należy wziąć pod uwagę, iż będziemy musieli jej poświęcić dużo czasu i energii. Z racji swego radosnego trybu życia, fretka wymaga wiele zaangażowania z naszej strony. Nie jest ona z pewnością zwierzęciem, które siedzi sobie spokojnie w klatce, a my możemy się mu przyglądać. Lubi ruch, zabawę i towarzystwo ludzi. Może tolerować obecność psa lub kota, ale niestety na świnkę morską lub chomika będzie wyłącznie polować i to do skutku. Jako ruchliwe zwierzę, lubi być wyprowadzane na spacery na smyczy. Nudzi się w klatce i ochoczo chowa się w zakamarkach domu, do szuflad czy szafek, często wyciągając z nich zawartość i rozrzucając wokół. Jeśli ktoś spokojnie będzie obserwował, jak obgryza meble lub „robi porządek” w komodzie, może oczywiście uznać, iż fretka to zwierzę niewymagające zbytniej uwagi. Chcąc jednak zachować względny porządek w domu, musimy uważać na naszego wesołego towarzysza. Wymagana jest duża cierpliwość, gdyż oprócz zabaw tego stworzonka, musimy wziąć pod uwagę to, iż fretka jest mięsożerna. W związku, z czym należy sprzątać klatkę najlepiej codziennie, jeśli zechce ona się w niej załatwić, a nie gdzieś w mieszkaniu. Trudno nauczyć ją załatwiania swych potrzeb do kuwety. Nie możemy też zapomnieć o tym, że tchórzofretka wydziela dosyć przykry zapach, zwłaszcza w okresie rui. Mimo tego tchórzofretka to przyjazne zwierzątko, które w dodatku jest inteligentne i można je nauczyć paru sztuczek. Lubi pieszczoty, głaskanie, potrafi reagować na głos człowieka. Oprócz walorów towarzyskich, fretka znana jest też ze swojego futra, które jest wykorzystywane do tworzenia okryć wierzchnich.

Długi tułów, krótkie nóżki i mały, sympatyczny pyszczek z oczkami jak guziczki – tak wygląda tchórzofretka. Nietrudno się w niej zakochać, zwłaszcza, gdy pozwoli nam się dać pogłaskać. Pamiętajmy jednak o żywym usposobieniu zwierzątka, decydując się na udomowienie kolejnej fretki.

Sylwia Pardej
(sylwia.pardej@dlalejdis.pl)