Urok rewitalizacji, czyli nowe życie polskich miast

Jest to szereg działań o charakterze urbanistycznym i planistycznym, które zwykle nadzorowane są przez lokalną administrację i służą społecznemu, architektonicznemu i planistycznemu przekształceniu danego obszaru. Wprowadzają nowe życie do miejsc, które zostały zapomniane i w których od dawna nie działo się nic ciekawego.

Pokonać kryzys

Choć rewitalizacja kojarzy się głównie z przebudową dzielnic lub odnawianiem konkretnych ulic czy budynków, to jej głównym celem nie jest jedynie upiększenie jakiegoś terenu. Misja jest tutaj bardziej złożona i chodzi w niej o to, by ożywić zdegradowane często części miast, np. te poprzemysłowe, w których – po zamknięciu zakładów pracy – następował stopniowy rozpad pierwotnej funkcji. Wyniszczenie panujące w wielu dzielnicach polskich metropolii wywołało zubożenie lokalnej kultury i życia społecznego. I to właśnie z nimi ma walczyć rewitalizacja[1].

Dlatego taka przebudowa nie skupia się jedynie na zmianach architektonicznych, ale również na animowaniu kultury i odbudowywaniu społeczności. Ma za zadanie wyprowadzenie ze stanu kryzysowego obszary, które od lat tkwiły w stanie zawieszenia. Zintegrowane działania na rzecz społeczności, gospodarki i przestrzeni są na to najlepszym sposobem.

Nowy duch starych miejsc

Działania tego rodzaju regulowane są w naszym kraju odpowiednią ustawą. Dokument z dnia 9 października 2015 roku[2] stanowi, jakie tereny mogą być poddane procesowi odnowy i podaje kilka głównych czynników, które mają zmotywować urzędników do rozpoczęcia działań. Są to m.in. bezrobocie, ubóstwo, przestępczość czy niski poziom edukacji i kapitału społecznego. Dlatego właśnie rewitalizacji nie należy mylić z remontem. Tutaj metamorfoza otoczenia ma posłużyć znacznie głębszemu celowi i być tylko przyczynkiem do zmian na szeroką skalę.

Nie należy się więc dziwić, że procesy naprawcze w Polsce kwitną. Właściwie we wszystkich większych miejscowościach wdrożono działania, które realizują misję całkowitej odmiany zaniedbanych i zapomnianych punktów na mapie miasta.

Tu chce się żyć!

Rewitalizowane dzielnice polskich metropolii stają się nie tylko bardziej przyjaznym obszarem do życia dla lokalnych mieszkańców, ale swoim niezwykłym urokiem przyciągają także nowych nabywców, które szukają w nich wymarzonego lokum. Czar takich lokalizacji tkwi w ich wielowymiarowości – życie rozkwita na styku historii i nowoczesności. Jednym z takich punktów na mapie stolicy jest Wola. To tutaj doskonale widać to bezbłędne połączenie. Rewitalizacja odcisnęła swoje piętno m.in. na Parku Szymańskiego czy ulicy Chłodnej[3]. Procesy te posłużyły zarówno lokalsom, jak i tym, którzy dopiero szykują się do zakupu nieruchomości. Mieszkania w centrum Warszawy rozchodzą się jak ciepłe bułeczki.

Jednym z najlepszych przykładów dopasowania nowego budownictwa do klimatu otoczenia jest osiedle 19. Dzielnica, które jest fuzją najlepszej architektury i pomysłowych rozwiązań. Mieszkania Warszawa centrum? Tylko na Woli. Bo to tu duch odnowy spotyka się z historią w nieznanej dotąd formie. Wizytówką 19. Dzielnicy jest nowoczesna, minimalistyczna architektura. Stworzona przez pracownię JEMS Architekci przyniosła inwestycji wiele prestiżowych nagród. To właśnie za odzyskanie poprzemysłowych terenów oraz stworzenie nowego modelu dzielnicy osiedle otrzymało I Nagrodę w ogólnopolskim konkursie Ministra Środowiska „Projekt: Przestrzeń” 2015.

^{[1] https://www.miir.gov.pl/strony/zadania/polityka-rozwoju-kraju/rewitalizacja/krajowe-centrum-wiedzy-o-rewitalizacji/czym-jest-rewitalizacja/}

^{[2] http://prawo.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20150001777}

^{[3] http://www.siskom.waw.pl/planistyka-warszawa-chlodna.htm}

^{Fot. Materiały zewnętrzne}