JULIUSZ CEZAR

Spektakl zdobył główną nagrodę (Złotego Yoricka) na 20. Festiwalu Szekspirowskim w Gdańsku – został uznany za najlepszą polską inscenizację dzieła Shakespeare’a.

„JULIUSZ CEZAR” – 11, 12 i 13 listopada
12 listopada – pokaz z napisami w j. angielskim
William Shakespeare
przekład: Stanisław Barańczak
reżyseria: Barbara Wysocka
dramaturgia: Tomasz Śpiewak
scenografia: Barbara Hanicka
kostiumy: Julia Kornacka
reżyseria światła: Artur Sienicki
obsada: Anna Moskal, Barbara Wysocka, Arkadiusz Brykalski, Michał Czachor, Grzegorz Falkowski, Michał Jarmicki, Mateusz Łasowski

Polityczny spisek, zabójstwo dyktatora, wojna domowa – sięgając po historię zamachu na rzymskiego dyktatora Juliusza Cezara i opisując konsekwencje tego wydarzenia, Shakespeare opowiadał o grożącej Anglii wojnie domowej i społeczeństwie skazanym na katastrofę.
Spektakl Barbary Wysockiej to obraz współczesnej rzeczywistości politycznej, tworzonej przez bezwzględnych polityków żądnych władzy, lecz nieprzygotowanych do jej odpowiedzialnego sprawowania, a także obraz obywateli, zakładników politycznego przewrotu, którymi łatwo manipulować za pomocą spreparowanych argumentów i rozdawnictwa publicznych pieniędzy. To wizja polityki, gdzie podstawowym paliwem jest trup władcy, nad którym wypowiada się słowa takie jak Wolność, Honor, Ojczyzna - tak długo, aż zmienią się w złowieszczo brzmiący polityczny frazes.

BARBARA WYSOCKA
Aktorka, reżyserka. Absolwentka Wydziałów Aktorskiego i Reżyserii Dramatu PWST w Krakowie. Wcześniej studiowała grę na skrzypcach w Hochschule für Musik we Freiburgu.
W latach 2004-2014 związana ze Starym Teatrem w Krakowie. Wielokrotnie nagradzana za swoje role i spektakle (Judyta w „Księdzu Marku”, Agnieszka w „8 Dniu Tygodnia”, Kassandra w „Odprawie Posłów Greckich”, Aleksandra Billewiczówna w „Trylogii”, „Szapocznikow. Stan nieważkości”, „Chopin bez fortepianu”). Współpracowała z Teatrem Współczesnym we Wrocławiu, Teatrem Polskim w Bydgoszczy, Maxim Gorki Theater oraz Schaubühne am Lehniner Platz w Berlinie. Zagrała w filmach: „Am Ende kommen Touristen”, „Nachmieter”, „Polnische Ostern” oraz „Fremde Farben”. Reżyserowała w Narodowym Starym Teatrze w Krakowie, Wrocławskim Teatrze Współczesnym, Teatrze Wielkim - Operze Narodowej w Warszawie, Teatrach Polskim we Wrocławiu i Polskim w Bydgoszczy, Teatrze Narodowym w Warszawie, w Kammerspiele oraz w Bayerische Staatsoper w Monachium. Laureatka Paszportu „Polityki” za rok 2009.
W grudniu 2015 Barbara Wysocka otrzymała główną nagrodę aktorską Konkursu na Inscenizację Dawnych Dzieł Literatury Polskiej „Klasyka Żywa” za rolę Idalii w spektaklu „Fantazy”. Współtworzy grupę artystyczną Centrala.

Jacek Żakowski, „Republika musi upaść”
[fragment tekstu z programu do spektaklu „Juliusz Cezar”, red. Karolina Kapralska]
„Gdy w dojrzałej demokracji rośnie napięcie między wciąż powierzaną mięczakom władzą polityczną, a <> postawionymi poza polityką, na scenę wkraczają Cezar, Antoniusz i Brutus. Jednego część obywateli podziwia, drugiego wielu ludzi szanuje, a trzeci chce ratować przed nimi republikę. W Rzymie jeden był wodzem, drugi generałem, a trzeci republikańskim pisarzem. Dziś mogą to być - guru biznesu, republikański polityk i populista. Obywatele czujący, że władza im się wymyka, ale - jak zwykle zajęci są swoimi sprawami i na politykę mający mało czasu - chcą by ktoś wziął ich w opiekę. Tylko jednemu z trójki przypadnie ta rola. I też nie na długo. Bo którykolwiek z nich w tej rywalizacji nie wygra, będzie to koniec republiki. Zabijają ją zawsze obywatele, którzy chcą bronić republiki rękami jednych jej wrogów przeciw innym. Bo sami mają co innego na głowie.

Później przychodzą gorsi. Ale to też nie jest wieczny wyrok. Republika to feniks. Musi ginąć w swoim własnym ogniu, aby po epoce zamętu i nieprawości odrodzić się w jakiejś nowej formie będącej odpowiedzią na słabość poprzedniej formy. I w tej nowej formie przetrwa tylko dopóki wystarczająco silne i powszechne będzie przerażenie zamętem i nieprawościami. A potem znów przyjdą Cezar, Antoniusz i Brutus”.