„Blondynka na Wyspie Zakochanych” – recenzja

Kiedy wydaje nam się, że wszystko sobie poukładaliśmy i osiągnęliśmy pewną stabilność, właśnie wtedy pojawia się gwałtowna burza, która trzaska piorunami i niszczy cały nasz dotychczasowy porządek.

Podróże nie tylko edukują i kształtują nasz charakter, ale przede wszystkim zaskakują. Mogą zaskoczyć pięknymi widokami, pysznym jedzeniem, albo wspaniałymi ludźmi spotkanymi po drodze. Czasami zaskakują do tego stopnia, że wywracają do góry nogami nasze wygodne i poukładane życie. I właśnie takie zaskoczenie spotkało Beatę Pawlikowską w trakcie jednej ze swoich podróży, o czym pisze w najnowszej książce „Blondynka na Wyspie Zakochanych”.

Beaty Pawlikowskiej nikomu specjalnie nie trzeba przedstawiać. Od lat podróżuje po najbardziej egzotycznych zakątkach świata w pojedynkę, bo – jak sama mówi - tak lubi najbardziej. Miała lecieć gdzie indziej, ale los skierował ją w stronę Ameryki Środkowej. Postanowiła odwiedzić ostatnie dwa kraje całego kontynentu amerykańskiego, w których do tej pory nie zawitała: Belize i Salwador. Mimo, że Beata Pawlikowska nie ma ambicji, by odwiedzać największą ilośc państw, to trzeba przyznać, że odwiedzenie wszystkich krajów trzech Ameryk budzi poczucie dumy i wielkiej satysfakcji.

Jako wielka fanka Beaty Pawlikowskiej, zawsze z wypiekami na twarzy czytam opisy jej podróżniczych przygód. Tym razem również nie było inaczej. Podróżniczka maluje przed czytelnikami wspaniałe obrazy – opisy rafy koralowej czy palmowej oazy są tak malownicze, że pozwalają przenieść się w ten egzotyczny, słoneczny i kolorowy świat. Opowieść dopełniają piękne zdjęcia i autorskie rysunki. „Blondynka na Wyspie Zakochanych” skupia się na historii i zwyczajach Majów. Autorka dodaje dużo ciekawostek związanych z tą cywilizacją, której pozostałości kryją się często w trudno dostępnych zakamarkach dżungli. Beata Pawlikowska skupia się przede wszystkim na życiu duchownym dawnych Indian i ich silnych związkach z naturą oraz umiejętnościach odczytywania tajemnic świata. Z kolei o Salvadorze, który jest jednym z najbardziej niebezpiecznych krajów na świecie, podróżniczka opowiada z czułością. Autorka przybliża sytuację polityczną Salvadoru i opowiada o wojnie domowej, która zrujnowała nie tylko kraj, ale też dusze jego mieszkańców, którzy do dzisiaj próbują się podnieść po tragicznych wydarzeniach, choć od zakończenia wojny minęło już 26 lat. Z empatią przygląda się mijanym na ulicach ludziom, którzy mimo biedy i przemocy potrafią być życzliwi i uśmiechnięci.

Jednak „Blondynka na Wyspie Zakochanych” jest czymś znacznie więcej, niż tylko zapiskami z jej ostatniej podróży po Ameryce Środkowej. To przede wszystkim kronika rodzącego się uczucia pomiędzy nią a amerykańskim podróżnikiem Dannym. Ona wyruszyła na swoją kolejną samotną wyprawę do Ameryki Środkowej. Samodzielna, odważna, myślała, że nie potrzebuje nikogo do szczęścia. W tym samym czasie w Nowym Jorku on kupił bilet, spakował plecak, wsiadł do samolotu i wylądował w tym samym miejscu, co ona. Spotkali się w samochodzie jadącym do dawnego miasta Majów w dżungli Ameryki Środkowej. Przypadkowe i niespodziewane spotkanie na końcu świata dwóch pokrewnych dusz sprawiło, że zagorzała i szczęśliwa singielka postanowiła spróbować szczęścia u boku przystojnego prawnika z Nowego Jorku.

„Blondynka na Wyspie Zakochanych” to komedia romantyczna, której scenariusz napisało samo życie i która zdarzyła się naprawdę. Między Nowym Jorkiem, Warszawą i rajską wyspą na Karaibach. Piękna komedia romantyczna, której scenariusz ciągnie się do dnia dzisiejszego.

Klaudia Kwiatkowska
(klaudia.kwiatkowska@dlalejdis.pl)

Beata Pawlikowska, „Blondynka na Wyspie Zakochanych”, Wydawnictwo Edipresse, 2018