„Brama do nieba” – recenzja

Bohater tej powieści wyrusza w długą oraz pełną niebezpieczeństw podróż, aby odnaleźć tę, której pragnie od dawna. W chwili, gdy dowiaduje się, że władca Babelu Nimrod szuka najpiękniejszej kobiety na świecie Noam wie, że teraz obaj mają ten sam cel. Tyran tymczasem skrywa prawdę o swojej przeszłości. W tym samym czasie z rozkazu króla grupy niewolników wznoszą wysoką wieżę, której zadaniem jest sięgnięcie nieba i wyniesienie człowieka do rangi bogów. Czy zatem taka zuchwałość może pozostać bezkarna? Gdzie zatem jesteś, Nuro i ile razy jeszcze będę musiał cię stracić, nim odnajdziemy się na dobre? Noam odradza się, a pod czujną opieką Nury odzyskuje witalne siły. Jednak przewrotny los powoduje, że nieśmiertelni kochankowie znów muszą się rozstać.

W drugiej części serii „Podróż przez czas” Éric-Emmanuel Schmitt z najpiękniejszych i najważniejszych elementów dla naszej kultury mitów tworzy zachwycającą epickim rozmachem mozaikę. Losy pary głównych bohaterów są pełne namiętności i konfliktów, rozstań oraz powrotów. Doskonale łączą się z historią wieży Babel, Abrahama oraz Gilgamesza. „Brama do nieba” stanowi także studium władzy, tyranii, a także ludzkiej pychy w obliczu wojny i wzrastających napięć społecznych, co jest niezwykle aktualne w dzisiejszych czasach. Nieśmiertelny Noam kontynuuje swoją przygodę. Los tym razem prowadzi go do Mezopotamii, tam, gdzie szybko rozwija się cywilizacja. Poza niezwykłym postępem spotyka tam swoje demony przeszłości. W tej części całość jeszcze bardziej została oparta na podaniach religijnych. Powieść zachwyca swoim urokiem, głębią i różnorodnością interpretacji tworzenia własnych wniosków nad życiem, miłością, władzą i posiadania coraz więcej dóbr. Tutaj każdy musi wybrać, co dla niego jest w życiu najważniejsze. Noam wybrał miłość, wdzięczność, czego możemy się od niego uczyć. Nie można uciec przed samym sobą i wspomnieniami z przeszłości.

Oprócz budowania wieży Babel możemy spotkać się z innymi ważnymi kwestiami takimi jak: tworzenie się logistyki, początki pisma i systemów społecznych. Autor stworzył interesującą historię podróży historyczno-psychologicznej, co stanowi niezwykłe przeżycie. Jest to zaskakujące dzieło literatury pięknej, które wzbogaca nas wewnętrznie, zmienia sposób patrzenia na świat i zmusza do własnych refleksji. Niezmienny jest jednak fakt, że powieść ta jest wymagającą lekturą, nad którą trzeba się bardziej skupić i zastanowić nieco dłużej.

Ewelina Makoś
(ewelinamakos@dlalejdis.pl)

Éric-Emmanuel Schmitt, „Brama do nieba”, Wydawnictwo Znak, Kraków, 2023.