„Koszmary zasną ostatnie” - recenzja

Bener, który od pierwszego tomu poszukuje swojej zaginionej żony, w tej części jest już właścicielem własnej gazety. Jednak jego życie wygląda tak samo ponuro, jak w chwili, gdy w listopadzie 2010 roku zniknęła jego ciężarna ukochana. Coraz bardziej zmęczony bezowocnymi poszukiwaniami, zniechęcony, angażuje się w kolejne śledztwa, by tylko znaleźć kolejny ślad, kolejny trop, zatracając się w tych poszukiwaniach.

Tym razem dziennikarz zajmuje się śledztwem w sprawie zniknięcia pewnego mężczyzny, ofiary mobbingu, chorującego w dodatku na depresję. Nasz samozwańczy detektyw spodziewa się, że śledztwo będzie łatwe, choć raczej nie skończy się dobrze: Bener nie spodziewa się, że w takich okolicznościach odnajdzie mężczyznę żywego. Oczywiście, nic nie będzie tak proste jak się wydaje i nasz bohater stanie w obliczu przerażających odkryć, które mogą skończyć jego kilkuletnie cierpienie lub przysporzyć mu nowych…

Sprawnie skonstruowane śledztwo (intrygi z tomu na tom wydają się być lepiej dopracowane), a także wiarygodnie wykreowani bohaterowie sprawiają, że całość jest kawałkiem porządnego kryminału. Widać, że autor znacznie poprawił swój warsztat od tomu pierwszego i wziął sobie do serca uwagi krytyków, gdyż ostatnia cześć trylogii naprawdę trzyma poziom. Bener nadal jest kreowany na superbohatera lub kogoś w rodzaju super dziennikarza, odpornego na ciosy, ale z czasem można przyzwyczaić się do tej konwencji.

Koniecznie trzeba wspomnieć o świetnie oddanych realiach Torunia, który staje się pełnoprawnym bohaterem trylogii. Nie ma tutaj mowy o myleniu nazw ulic czy też źle oddanych ramach czasowych w opisywaniu np. pokonywania jakiegoś odcinka drogi. Remigiusz Mróz mógłby się uczyć od kolegi po fachu tak rzetelnego oddawania realiów.

Mam nadzieję, że Małecki wróci kiedyś do swojego bohatera i pokaże nam jeszcze jedno śledztwo prowadzone na toruńskich uliczkach, gdyż godziny spędzone z tym autorem zaliczam do naprawdę udanych.

Małgorzata Tomaszek
(malgorzata.tomaszek@dlalejdis.pl)

Robert Małecki, „Koszmary zasną ostatnie”, Czwarta Strona, 2021