„Opowiadania wszystkie” - recenzja

To swoista przyjemność, którą warto dozować. Zwłaszcza, że skrywa w sobie pięć niespodzianek.

Do autora mam ogromny sentyment. Pierwsze opowiadanie poleciła mi moja mama, więc gdy tylko dowiedziałam się, że wydawnictwo Albatros zapowiedziało wydanie zbioru autora, wiedziałam, iż muszę mieć swój własny egzemplarz. Książka skrywająca wszystkie opowiadania Vonneguta (wraz z dodatkowymi pięcioma, dla których będzie to pierwsze ujrzenie światła dziennego dla polskich czytelników) liczy, bagatela, 960 stron. Jest to bardzo przemyślane ułożenie opowiadań - nie chronologicznie, jakbyśmy tego oczekiwali, a z podziałem na podtytuły, które rozpoczyna „Wojna”.

Mam przeczucie, że bardzo ważnym elementem jest tutaj przedmowa napisana przez Dave'a Eggersa, który, w bardzo osobisty i z pełnym szacunku wyrazem, nakreślił postać Vonneguta. Również wybór i dobór opowiadań nie został pozostawiony przypadkowi. Dokonali tego wieloletni przyjaciele pisarza - Jerome Klinkovitz i Dan Wakefield. To właśnie oni przed każdą kategorią napisali wstępy, dzięki którym jeszcze bardziej możemy się zbliżyć do amerykańskiego geniusza opowiadań.

Po „Opowiadania wszystkie” może sięgnąć każdy z nas. Osoba, która nigdy nie miała styczności z twórczością Kurta Vonneguta, jak również czytelnik poszukujący wysmakowanych krótkich form literackich. Cytując słowa Dave'a: „Ta proza jest czysta, wartka i trudno opisać satysfakcję, którą czerpiemy, widząc moralną jasność i spostrzegając jakiś linearny porządek wprowadzony w ten zapętlony świat.”

Aleksandra Łozicka
(aleksandra.lozicka@dlalejdis.pl)

Kurt Vonnegut, „Opowiadania wszystkie”, wydawnictwo Albatros, Warszawa, 2018 r.