Zakrzepica żył powierzchownych a zakrzepica żył głębokich – czym się różnią

Na jakie symptomy zakrzepicy musisz zwrócić uwagę, aby w porę udać się do lekarza, i co powinnaś wiedzieć o jej leczeniu?

Zakrzepica żył powierzchownych a zakrzepica żył głębokich
Zakrzepica żył powierzchownych (łac. thrombophlebitis superficialis) i zakrzepica żył głębokich (łac. thrombophlebitis profunda) to dwa rodzaje zakrzepowego zapalenia żył. Pierwszy jest postrzegany głównie jako problem estetyczny, drugiego nie widać, a może powodować poważne powikłania. Warto zatem już na wstępie odpowiedzieć sobie na pytanie, czym różnią się żyły powierzchowne od żył głębokich. Żyły powierzchowne widoczne są tuż pod skórą nóg w postaci niebieskawych kanalików, uchodzą do żył głębokich umieszczonych pomiędzy mięśniami. Oba rodzaje naczyń krwionośnych służą do odprowadzania odtlenowanej krwi z tkanek ciała do serca, a potem do płuc, gdzie zostaje ponownie dotleniona. Co ważne, żyły powierzchowne biorą udział tylko w niewielkiej części tego procesu, większość krwi odprowadzają bowiem żyły głębokie.

Zakrzepowe zapalenie żył powierzchownych
Najczęściej diagnozowanym schorzeniem żył powierzchownych są żylaki, choć nie należy mylić ich z zakrzepowym zapaleniem. W 9 na 10 przypadków zdarza się jednak, że zakrzepowe zapalenie żył powierzchownych dotknęło pacjentów, u których wcześniej wykryto żylaki. W przeciwieństwie do żylaków, zakrzepicy towarzyszy silny ból z zaczerwieniem i obrzmieniem żył, wyczuwalne są też drobne zgrubienia tych naczyń. Choroba ma jednak łagodny przebieg i z reguły nie zagraża zdrowiu, chyba że oderwane skrzepy krwi trafią do żył głębokich, powodując dalsze komplikacje.

Objawy zakrzepicy tego typu są zazwyczaj dobrze widoczne, dlatego lekarz nie musi zlecać żadnych dodatkowych badań. Jeśli pacjent odczuwa jednak silny obrzęk kończyny dolnej, nasilanie się objawów albo wskazuje na żyłę blisko uda, to zalecane jest wykonanie badania USG. Sposób leczenia zależy od umiejscowienia i wielkości zapalenia. Jeśli chora żyła jest krótsza niż 5 cm, lekarz zaleci obwiązywanie fragmentu kończyny bandażem elastycznym i podawanie leków przeciwzapalnych. Rozleglejsze zapalenie wymaga farmakoterapii przeciwkrzepliwej, a po 1,5-miesięcznej kuracji zaleca się noszenie pończoch uciskowych. Duże żylaki umiejscowione w okolicy ud (czyli w miejscu ujścia żył powierzchownych nogi do żył głębokich) mogą wymagać interwencji chirurga.

Zakrzepowe zapalenie żył głębokich
Zakrzepica żył głębokich jest znacznie poważniejsza od zakrzepicy żył powierzchownych, bo nieleczona może powodować m.in. zespół pozakrzepowy, zator płucny i zakrzepicę proksymalną, czyli zapalenie żył zlokalizowanych w pobliżu serca. Choroba jest szczególnie niebezpieczna, ponieważ w początkowych stadiach może w ogóle nie dawać objawów. Bardziej zaawansowany stan zapalny daje o sobie znać najczęściej poprzez bóle odczuwane tylko po jednej stronie ciała, uczucie ciężkości nóg, ból przypominający zakwasy oraz coraz częściej pojawiający się silny ucisk na łydkę i uda. Ważne jest, aby przy takich symptomach lekarz pierwszego kontaktu odesłał pacjenta do lekarza specjalisty – chirurga naczyniowego albo angiologia. Leczenie zakrzepicy żył głębokich wraz z terapią, która ma na celu uniknięcie nawrotu choroby, trwa od pół roku do roku z zastosowaniem leków przeciwkrzepliwych, trombolitycznych i uśmierzających ból, a także zapobiegających stanom zapalnym i zakażeniom.

Zakrzepowe zapalenie żył to choroba, która najczęściej dotyka kobiety. Widoczne żyły powierzchowne nóg to problem, którego nie można bagatelizować. Schorzenie jest nie tylko nieestetyczne, ale przede wszystkim zagraża zdrowiu i życiu, jeśli pozostaje nieleczone lub leczone niewłaściwie.

^{Fot. pixabay.com
Autor zewnętrzny}