Źródłem egzystencjalnego dramatu staje się swoista szczelina pomiędzy ciałem, pragnącym rozkoszy i bliskości, a jego reprezentacją, która – będąc pod ciągłą restrykcją matczynych nakazów – pisze ciała córek w sytuacjach granicznych: pożądania, miłości, śmierci.
Matka, starająca się wyobcować córki wobec popędowej natury ciała, wprowadza do porządku domowego dyscyplinę – efektywny instrument władzy nad tożsamością każdej z nich. W tym domu nie okazuje się rodzicielskiej miłości, nie ma pobłażania wybrykom młodości. Każda oznaka emancypacji zostaje brutalnie obalona. Niebezpieczna gra pomiędzy budzącym się pożądaniem, a zniewalającym wpływem matki rozpoczyna się, kiedy w domu pojawia się mężczyzna.
Na scenie gościnnie, legenda wrocławskiej pantomimy – Ewa Czekalska.
Dom Bernardy Alba
na podst. dramatu Federico Garcia Lorca
Scenariusz i reżyseria: Zbigniew Szymczyk
Scenografia Marek Tybur
Kostiumy: Wanda Kowalska
Muzyka: Jacek Aumüller, Piotr Salaber, Zbigniew Szymczyk
Śwaitła: Bary
Asystentka reżysera: Magdalena Górnicka
Występują:
Bernarda Alba – Ewa Czekalska
Maria Josefa – Katarzyna Sobiszewska
Angustias – Agnieszka Kulińska
Magdalena – Agnieszka Dziewa
Amelia – Agnieszka Charkot
Martirio – Paulina Jóźwin
Adela – Monika Rostecka-Komorowska
Wrocławski Teatr Pantomimy
Fot. Bartek Sowa