„Piękno ludzkiej duszy” - recenzja

Jest to druga z czterech książek z serii „Prawdziwe życie” zawierającej przemówienia Osho z jego pobytu w Stanach Zjednoczonych. Osho nie pisał swoich książek stricte dosłownie – wszystkie są dziełem jego uczniów, którzy skrupulatnie spisywali wszystkie jego słowa z taśm rejestrujących jego przemowy. Był on współczesnym hinduskim guru, przewodnikiem, mistykiem, nauczycielem i mistrzem duchowym. Żył w Indiach oraz przez kilka lat w Stanach Zjednoczonych. Swoją osobą i postępowaniem stał się inspiracją do założenia nurtu myśleniowego Osho, inspirującego do tej pory wiele osób.

Osho w swych wystąpieniach porusza szereg ważnych dla każdego człowieka tematów. Wszyscy na pewno niejednokrotnie zadawaliśmy sobie pytania odnośnie Boga, ludzkiej duszy, świadomości, czy śmierci. Stara się on przybliżyć nam swój punkt widzenia. Próbuje manifestować to, czym dla niego jest otaczający go świat, odnosi się zarówno do nauk kultury wschodu jak i postępowego myślenia zachodniego.

Egzystencja każdego z nas jest ważna, to skąd czerpiemy życiową energię również, ale to jak postrzegamy otaczający nas świat, to sprawa bardzo mocno indywidualna. Na ogrom rzeczy kompletnie nie mamy wpływu, a i tak spędzają nam sen z powiek. Właściwie nie powinniśmy się tym wszystkim przejmować; powinniśmy skupić się jedynie na tym, na co realnie jesteśmy w stanie wpłynąć, na sobie, samorealizacji, odkryciu wewnętrznego piękna i czerpania z życia garściami. Osho zwraca naszą uwagę na dotarcie do najodleglejszych zakątków naszej duszy, na skupieniu się, na transformacji i dostrzeżeniu tego, że tylko my sami jesteśmy w stanie w jakikolwiek sposób na siebie wpływać – ponieważ nikt inny nie jest w stanie dotknąć naszej duszy, a to stanowi o jej pięknie.

Książkę tę czyta się bardzo dobrze, ponieważ pomiędzy swoje główne założenia Osho pięknie wplata przykłady z życia, opowiada on historie napotkanych przez lata ludzi, bliskich, przyjaciół. Znajdziemy w niej ogrom mądrych przemyśleń na temat wszystkiego, co na co dzień nas otacza, a na co do tej pory nie zwracaliśmy w ogóle uwagi. Jego system wartości jest bardzo prosty, zachęca nas troszkę do bycia egoistami, bo z tego egoizmu właśnie wypływać będzie wyższe dobro – będziemy bardziej skupiać się na sobie i miłości do innych, na szacunku do bliskich, na czynieniu dobra w zgodzie z naszą naturą. Myślę, że jest to książka dla każdego – i dla tych, którzy stoją na rozdrożu i nie wiedzą w którą stronę zmierzać, i dla tych, którzy po prostu szukają odpowiedzi na kolejne egzystencjonalne pytania, dla tych, którzy nie wiedzą jak odnaleźć w sobie szczęście i dla tych którzy chcą nauczyć się bycia lepszą wersją samego siebie.

Marcelina Nalborczyk
(marcelina.nalborczyk@dlalejdis.pl)

Osho, „Piękno ludzkiej duszy”, Warszawa, Wydawnictwo Czarna Owca, 2020r.