„Wróżka Prawdomówka” - recenzja

Czy zastanawialiście się kiedyś nad tym, czy często kłamiecie? I nie chodzi tu o jakieś ogromne kłamstwa, ale o drobne kłamstewka, których używamy, by nie sprawić komuś niepotrzebnej przykrości. Przerażająca wizja, prawda? Taka nietypowa „przygoda” przytrafiła się tytułowej bohaterce książki Matta Haiga.

Prawdomówka to nietypowa wróżka, która ma niezwykły dar – nigdy nie kłamie. Ten dar stał się dla niej prawdziwym przekleństwem, zwłaszcza że nasza bohaterka należy do osób o ciętym języku, a dyplomacja nie leży w jej naturze. Gdy pewnego dnia kilka mocniejszych słów Prawdomówka skieruje do trolla, zostanie wyrzucona bardzo daleko, bo aż do Helsinek. I właśnie w tej odległej krainie pozna siłę prawdomówności. Okaże się bowiem, że pewna smutna dziewczynka doceni nietypowy dar  naszej małej bohaterki.

Cała historia utrzymana jest w żartobliwym tonie. Odbiór ułatwia rymowana forma opowieści. Ilustracje są zaskakujące, gdyż Chris Mould postawił na utrzymane w czerni i bieli atramentowe grafiki. „Wróżka Prawdomówka” zadziwia także niewielkim rozmiarem. Książeczka z pewnością zmieści się nawet w niewielkim plecaku każdego przedszkolaka. No i ta piękna okładka, która bajkowo i delikatnie skrzy się w blasku świateł…

Myślę, że ta krótka, rymowana bajka o Prawdomówce spodoba się młodym czytelnikom. Dla mnie jest odrobinę nierówna. Po świetnym początku dostajemy lekcję niezbyt sympatycznych zachowań okraszonych mało eleganckim językiem. Gdy już jednak przebrniemy przez ten dyskusyjny moment w opowieści, natrafimy znów na fantastyczną rymowankę z całkiem przyjemnie podanym morałem. Z tego względu właśnie uważam, że trzeba dać tej opowieści szansę. Dzieci, jak i dorośli, chwilami zauroczą się wróżką, jak i jej towarzyszką niedoli – myszką Maartą. Ta bajkowa historia obnaży wszystkie wady i zalety prawdy, która, podana w nieodpowiedni sposób, potrafi zranić.

Anna Wasyliszyn
(anna.wasyliszyn@dlalejdis.pl)

Matt Haig, „Wróżka Prawdomówka”, Poznań, Wydawnictwo Zysk i S-ka, 2019