Angina to ogólnoustrojowa choroba zakaźna. Objawia się ostrym odczynem zapalnym w obrębie tkanki chłonnej gardła [1]. Dzieci chorują na nią najczęściej w okresie jesienno-zimowym [2]. Do zakażeń dochodzi w wyniku bezpośredniego kontaktu z osobą chorą lub po aktywacji nosicielstwa.
Przyczyną blisko 70–85% zakażeń u dzieci są wirusy, w tym głównie rinowirusy, koronawirusy, adenowirusy, wirus Epsteina–Barr, Herpes simplex i inne [3]. Za resztę zachorowań odpowiadają bakterie. W większość przypadków zapalenia bakteryjnego u dzieci winowajcą jest bakteria Streptococcus pyogenes (paciorkowiec β-hemolizujący grupy A – PBHA) [2]. Wówczas mówi się o anginie paciorkowcowej.
W przypadku infekcji bakteryjnej chory zakaża mniej więcej przez 24 godziny od rozpoczęcia skutecznego leczenia. W zakażeniach wirusowych przez okres wylęgania się choroby (od 1 do 6 dni), ale także na 1-2 dni przed wystąpieniem objawów i nawet do 3 tygodni po ich ustąpieniu [4]. Dzieci, które mają anginę, nie powinny kontaktować się z innymi osobami w przedszkolu lub w szkole [3].
Ostre wirusowe zapalenie gardła i migdałków ma dość łagodny przebieg. Objawy wolno narastają i ustępują dość szybko [4]. Charakterystyczne cechy anginy wirusowej to [1, 4]:
Niekiedy mogą wystąpić również widoczne zmiany na błonie śluzowej jamy ustnej w postaci owrzodzeń [4].
Charakterystyczną cechą anginy bakteryjnej (ropnej) wywołanej paciorkowcami jest jej nagły początek oraz brak kaszlu i kataru. Choroba daje o sobie znać wysoką gorączką (powyżej 38 stopni Celsjusza) oraz silnym bólem gardła i bólem podczas połykania [4].
Do innych objawów anginy paciorkowcowej można zaliczyć [1]:
U dzieci czasami mogą wystąpić bóle brzucha, nudności i wymioty [4].
W przypadku anginy ważne jest określenie, jaki czynnik ją wywołał, ponieważ w ten sposób można ustalić, czy konieczne jest wdrożenie antybiotykoterapii [2]. Oprócz oceny objawów zaleca się wykonanie posiewu wymazu z gardła lub migdałków. Pozytywny wynik potwierdzający zakażenie bakteryjne odczytuje się mniej więcej po dobie, a w razie wyniku ujemnego – po 48 godzinach [3].
Proces leczenia zależy od czynnika, który spowodował zakażenie. Wirusowa angina u dziecka nie wymaga podawania antybiotyku. Stosuje się leczenie objawowe, które obejmuje odpoczynek, nawadnianie organizmu, podawanie leków przeciwbólowych i ewentualnie przeciwgorączkowych oraz stosowanie preparatów na gardło o miejscowym działaniu znieczulającym i przeciwzapalnym [4].
W przypadku anginy paciorkowcowej u dzieci należy zastosować antybiotyk. Lekiem pierwszego wyboru jest penicylina fenoksymetylowa. Antybiotyk przepisuje lekarz, który ustala jego dawkowanie na podstawie masy ciała dziecka. Leczenie trwa 10 dni i nie wolno go przerywać, nawet mimo ustąpienia objawów. W przypadku anginy ropnej również ważne jest dbanie o nawodnienie organizmu dziecka, stosowania leków przeciwzapalnych i przeciwgorączkowych oraz środków miejscowych, które uśmierzą silny ból gardła [4].
Warto pamiętać, że nieleczona lub zbagatelizowana angina może doprowadzić do wystąpienia powikłań. Obejmują one m.in. powstanie ropnia okołogardłowego, ropnego zapalenia ucha lub zatok, a nawet gorączki reumatycznej lub ostrego kłębuszkowego zapalenia nerek [4].
[1] Syryło A., Zapalenie migdałków podniebiennych, Alergoprofil 2009, Vol. 5, Nr 1, 11-15.
[2] Szenborn L. i in., Ostre zapalenie gardła i migdałków (angina), 2023 (witryna internetowa: https://www.mp.pl/interna/chapter/B16.II.3.3 (dostęp: 27.09.2023)).
[3] Dziekiewicz M., Radzikowski A., Angina paciorkowcowa – zasady diagnostyki i leczenia, Pediatr Med Rodz 2016, 12 (2), p. 141–149.
[4] Skotnicka B., Angina – objawy, przyczyny, leczenie, 2022 (witryna internetowa: https://www.mp.pl/pacjent/pediatria/choroby/laryngologia/78438,angina-objawy-przyczyny-leczenie (dostęp: 27.09.2023)).
Na zlecenie marki Chlorchinaldin