Nowe oblicze Alicii Keys?

Sama Alicia mówi, że „Girl On Fire opowiada o odnajdywaniu wewnętrznego głosu, kierowaniu się instynktem i wierze we własne możliwości”. Czy ma rację? Jak to odbiera „zwykły” słuchacz?

Na początku pierwszego utworu Alicia Keys funduje nam całkiem dobre intro fortepianowe. Trochę się zawiodłam, bo pomyślałam, że cała płyta będzie w podobnym stylu. Niestety (jak dla mnie) nowa płyta Alicii jest z jednej strony owszem- przepełniona balladami, ale z drugiej strony są też typowo popowe utwory w stylu Rihanny, co akurat nie jest w moim guście. Jeśli jest w waszym – to polecam, podejrzewam, że płyta się wam spodoba, bo pomimo tego, że to nadal pop, to chyba bardziej ambitny.

Nie są to typowo komercyjne kawałki. Co więcej, Alicja jest autorką każdego z tekstów oraz wszystkich kompozycji – to na pewno jest plus tego wydawnictwa, biorąc pod uwagę, że nad repertuarem np. Britney Spears pracują dziesiątki osób, a czasem nawet spekuluje się, że to nie ona udziela na płycie głosu, co już jest dla mnie kompletnym nieporozumieniem.

W moim odczuciu piosenkarka nie wprowadziła na płycie żadnych innowacji, czegoś co mogłoby wyróżniać ją spośród innych albumów na rynku. Do sięgnięcia po płytę zachęcać może fakt, że Alicja do współpracy zaprosiła mi.n Franka Oceana (znanego w Ameryce piosenkarza R&B) oraz Bruno Marsa- z Polsce znanego np. z utworu „Billionaire”.

Zachęcam, do ocenienia płyty ze swojej własnej perspektywy, bo mimo iż nie jestem wielka fanką twórczości Alicii Keys i innych popowo-soulowych wokalistek, to płyta była dla mnie do przejścia. Skoro więc ja przez nią przebrnęłam (a mam całkowicie odmienny gust muzyczny), to całkiem możliwe, że spodoba się fanom gatunku jakim jest POP, R&B i soul.

Anna Bilińska
(anna.bilinska@dlalejdis.pl)