Grupa przyjaciół, która wymyślała i wykonywała utwory słowno–muzyczne w dwóch różnych konwencjach: punkowo–awangardowej, opartej na swobodnej improwizacji z wykorzystaniem klasycznych instrumentów muzycznych (fortepian, ksylofon, wiolonczela, waltornia, flet, trąbka itd.) oraz grungowej, łączącej hipisiarskie marzenia z wojowniczą agresją punka. Obie te konwencje posiadały wspólny mianownik – psychodelię.
Pancerne Rowery powstały wiosną 1981 roku w Gdyni. Ostatni koncert zespół zagrał na festiwalu w Jarocinie latem 1989 roku. Osiem lat istnienia „Pancernych Rowerów” można podzielić na dwa zasadnicze okresy stylistyczne: Okres I – 1981–1986 – punk–awangarda; Okres II – 1986–1989 – grunge (hippie–punk).
Na dwupłytowym wydawnictwie "Wolność" znalazło się 25 utworów Pancernych Rowerów z lat 1981-1986. Lider grupy Roman Sebastyański: "Wszystkie nagrania pochodzą z mojego archiwum kilkunastu kaset magnetofonowych – niestety nie zawsze „matek”, ale raczej tych kilkukrotnie przegrywanych".
Pancerne Rowery nigdy nie wydały płyty studyjnej, a jedynie kilka bootlegowych kaset m.in. „Live 88″. Pojedyncze utwory ukazały się na kompilacjach: „Nikt nam nie weźmie młodości” na winylu „Gdynia” (1989) oraz „20 57 77” na kasecie „Fala II” (1988). Od 1989 roku zespół reaktywował się tylko raz – na specjalny przegląd dawnych kapel Trójmiejskiej Sceny Alternatywnej w ramach festiwalu "Metropolia jest Okey" w 2010 roku. We wrześniu 2015 roku Pancerne Rowery wystąpiły na Requiem Festival w warszawskim klubie Fugazi.