Zazdrosny mężczyzna – co robić?

Zazdrość spotęgowana
Twój mężczyzna jest o ciebie zazdrosny. Oczywiście, na samym początku sprawiało ci to przyjemność i dowartościowywało cię. Myślałaś, że jego podejrzenia są dowodem wielkiej miłości. Czułaś się wyjątkowo. Myślałaś sobie - jestem kobietą tak wspaniałą, że mój mężczyzna, żeby mnie tylko nie stracić, jest w stanie nawet narazić się na śmieszność i pilnować mnie jak drogocennego skarbu. Tak, kiedyś jego wybuchy zazdrości cię bawiły i mile łechtały twoją próżność, ale dziś masz ich serdecznie dosyć! Męczą cię i złoszczą. Bo na dłuższą metę nie da się tak żyć. Za każdym razem kiedy gdzieś wychodzisz, on domaga się żebyś spowiadała mu się, dokąd, na jak długo i przede wszystkim, z kim idziesz. Potrafi zrobić ci awanturę o zupełnie niewinne rzeczy: o zbyt długą jego zdaniem rozmowę z innym mężczyzną, o jeden taniec przetańczony na parkiecie w ramionach kogoś innego, o twój zwyczajny uśmiech, który jego zdaniem był zalotny, nawet o zbyt seksowny strój… Nagle dotarło do ciebie, że zazdrość twojego ukochanego nie jest wcale urocza, jest przesadna, jeśli nie wręcz chorobliwa. Nie jesteś przecież zakonnicą, obracasz się wśród ludzi, masz prawo mieć kolegów i przyjaciół. Lepiej zacznij walczyć z zaborczością swojego partnera, bo inaczej ona będzie rosła. Awantury, robienie scen w miejscach publicznych a może nawet szpiegowanie, czytanie twoich smsów, maili i podsłuchiwanie rozmów telefonicznych? Powiedz stop jego zazdrości, zanim zniszczy wasz związek!

Skąd bierze się nadmierna zazdrość?
To, niestety, nie nadmiar uczucia. Przyczyny jego zaborczości tkwią dużo głębiej. Mogą być wynikiem jakiegoś urazu z przeszłości - może został zdradzony, może był oszukiwany w poprzednim związku? Albo w dzieciństwie był świadkiem scen zazdrości rozgrywających się pomiędzy jego rodzicami i dziś nieświadomie przenosi zaobserwowany u nich wzorzec zachowania na swoje własne życie? Powody jego zaborczości mogą być też jeszcze inne. Może jest osobą o bardzo niskiej samoocenie, w głębi duszy uważa, że nie zasługuje na taką kobietę jak ty, nieustannie boi się więc, że cię straci. Albo odwrotnie - jest bardzo pewnym siebie perfekcjonistą i despotą, który ma obsesyjną potrzebę kontrolowania każdego aspektu rzeczywistości, w tym także swoich najbliższych.

Jak postępować z zazdrośnikiem?
Czasem wystarczy szczera rozmowa i wytłumaczenie sobie nawzajem pewnych rzeczy (kochanie, nie jestem jak twoja była, nie musisz się bać, że cię zdradzę), czasem trzeba wybrać się nawet na terapię, żeby uporać się z problemem. Ale nie możemy działać na oślep, musimy odkryć istotę sprawy, a tu niezbędna będzie wzajemna szczerość i chęć porozumienia. Jeżeli twój mężczyzna jest typem delikatnego, mało szkodliwego zazdrośnika i jego zachowanie nie wkracza w obszar patologii, spokojnie możesz sama zająć się „wychowywaniem” go.  Musisz postępować z nim trochę jak z niesfornym dzieckiem.

Po pierwsze, nie dawaj mu celowo powodów do zazdrości, nie drażnij się z nim dla zabawy! Choć może cię to śmieszyć, jest zdecydowanie nie w porządku wobec partnera. Jeżeli tym sposobem sprawisz, że jego zaborczość rozrośnie się do monstrualnych rozmiarów, sama będziesz sobie winna! Po drugie, okazuj mu dużo ciepła i miłości. Mężczyzna czasem zaczyna robić się przesadnie zazdrosny, kiedy przestaje czuć się kochany i doceniany. A więc pamiętaj, że nawet w długotrwałych związkach powinny pojawiać się komplementy i pochwały. Po trzecie, nie ulegaj nigdy jego zazdrości. Daj mu wyraźnie do zrozumienia, że nie godzisz się na jego wybuchy, nie pozwól mu urządzać scen. Nie przepraszaj za siebie, jeśli nie zrobiłaś nic złego. Nie tłumacz się! Nie ulegaj mu dla świętego spokoju, np. nie rezygnuj z wyjazdu ze znajomymi, dlatego że po powrocie on powita cię gradem podejrzliwych pytań godnych oficera śledczego. Bądź bardzo konsekwentna, opanowana i twarda. Za każdym razem, kiedy on przekracza granice, dawaj mu jasno do zrozumienia, że się na to nie godzisz.

Oczywiście, efekty takiej domowej terapii wychowawczej nie będą natychmiastowe. Ale jeżeli twojemu partnerowi na tobie zależy i jeżeli jego zazdrość nie jest chorobą, to dacie sobie radę!

Katarzyna Lewcun
(katarzyna.lewcun@dlalejdis.pl)

^{Fot. sxc.hu}