„Alicja w Krainie Czarów” - recenzja

Fabuła książki rozpoczyna się zwyczajnego, letniego popołudnia. Nuda ogarnia Alicję, która postanawia podążyć w ślad za białym królikiem. Ta decyzja sprawia, że dziewczynka przenosi się do niezwykłej krainy, gdzie wszystko jest możliwe. Alicja spotyka tam dziwne postaci: Szalonego Kapelusznika, Kota z Cheshire, czy Królową Kier. Dziewczynka przeżywa tam również przygody, podczas których zmienia swoją wielkość, uczestniczy w szalonych herbatach i bierze udział w absurdalnych grach.

Autor stworzył świat, w którym logika nie obowiązuje, a co za tym idzie, wszystko jest możliwe. To wyjątkowa kraina, gdzie przedmioty mogą zmieniać rozmiar, zwierzęta mówią, a czas płynie w zupełnie innym tempie.

„Alicja w Krainie Czarów” to książka, która może mieć wiele różnych interpretacji. Można ją czytać zarówno jako bajkę dla dzieci, ale również jako alegorię dorosłego życia, opowieść o poszukiwaniu własnej tożsamości, czy krytykę społeczeństwa. Pomimo tego, iż książka ta powstała w 1862 roku, wciąż zachwyca serca czytelników. Poruszane w niej tematy, takie jak dorastanie, poszukiwanie sensu życia, czy kwestionowanie rzeczywistości są uniwersalne i mogą odnosić się do życia znanego przez każdego czytelnika.

„Alicja w Krainie Czarów” może rozwijać wyobraźnię najmłodszych i pokazywać im, że świat jest pełen niespodzianek. Dorosłym może ona natomiast pozwolić spojrzeć na świat z innej perspektywy. Książka  Lewisa Carrolla to niewątpliwie podróż w głąb wyobraźni. To książka, która bawi, zaskakuje i skłania do refleksji. Jest to pozycja, do której warto wracać w każdym wieku.

Magdalena Chmielewska
(magdalena.chmielewska@dlalejdis.pl)

Lewis Caroll, „Alicja w Krainie Czarów”, Wydawnictwo MG, Kraków, 2024.