DVD „Był sobie pies 2” - recenzja

W dalszej części przygód Bailey (głos w polskiej wersji językowej podkłada ponownie Marcin Dorociński) ma nowy cel, który musi chronić. Jest nim wnuczka ukochanego Ethana – CJ. Straciła ojca zanim przyszła na świat i jako mała dziewczynka wraz z matką Glorią mieszka na farmie z dziadkami, czyli Ethanem oraz Hannah. Ponieważ Gloria zaszła w ciążę bardzo młodo, a jej ukochany zginął w wypadku, jest rozgoryczona i zła na cały świat. Nie interesuje się zbytnio CJ, której miłość oraz uwagę oferują głównie dziadkowie. Nie przepada również za Bailey.

Pomimo wysiłków jakie Ethan i Hannah wkładają w pomoc młodej mamie, w końcu dochodzi między nimi do konfliktu, w wyniku którego Gloria z CJ wyprowadzają się z farmy. Po tym wydarzeniu akcja filmu skupia się głównie na życiu CJ. Tutaj, tak jak w przypadku poprzedniej części, Bailey przechodzi przez różne psie wcielenia, aby dotrzeć do wnuczki Ethana. Z tą jednak różnicą, że przychodzi mu to dużo łatwiej i zasadniczo zawsze trafia do swojego celu.

Wielką zasługą pierwszej części było przedstawienie różnych ludzi i przeróżnych okoliczności w taki sposób, że mogliśmy poznać wielu bohaterów budzących w nas rozmaite emocje. Sam Bailey miał przez to niejedną sytuację, w której musiał się odnaleźć, pokazując w jak trudnym położeniu może znaleźć się pies, co na pewno uwrażliwia widza. Natomiast w drugiej części trochę tego zabrakło.

W filmie CJ przechodzi przez sporo perypetii, gdyż została wychowana przez matkę, której prawie nigdy nie ma w domu. Jej najbliższym przyjacielem od czasów dzieciństwa jest Trent oraz suczka Moli (kolejne wcielenie Bailey). Już jako nastolatka trafia na Shane’a, który zostaje jej chłopakiem i wplątuje ją w kłopoty. Dodatkowo później dochodzi do jej konfliktu z matką, która w ogóle nie przejmuje się problemami córki. W wyniku tej kłótni, wnuczka Ethana wyprowadza się do Nowego Yorku i znika z życia zarówno swojej matki, jak i przyjaciela Trenta. W nowym mieście stara się poukładać sobie wszystko od nowa.

Po jakimś czasie Trent i CJ znów się spotykają. Ewidentnie mają się ku sobie, jednak oboje są już w związkach. I tutaj warto wspomnieć o kolejnej różnicy między pierwszą a drugą częścią filmu, a mianowicie w kontynuacji postacie są zasadniczo jednoznacznie nacechowane. Dla przykładu w pierwszej części mamy policjanta Carlosa, który z początku wydaje się szorstki i oschły. Później odkrywamy, że w rzeczywistości jest dobrym, wrażliwym człowiekiem. Tak samo Wendi, która pomimo poczciwego serca, w wyniku środowiska w jakim żyje, nie do końca odpowiednio zajmuje się Bailey. W drugiej części Shane to po prostu zwykły chuligan, a Trent jest typowym porządnym chłopakiem. Za to gdy poznajemy jego dziewczynę Liesl, od razu mamy wrażenie, że jest snobistyczna i sztucznie miła, a później to wrażenie jest tylko pogłębiane. Podobnie jest w przypadku wybranka CJ, Barry’ego. Jednak Bailey postanawia zrobić wszystko, aby odciągnąć CJ od kolejnego, nietrafionego mężczyzny w jej życiu i jakoś połączyć ją z Trentem.

Samo zakończenie filmu jest wzruszające oraz dobrze przemyślane, spójnie łącząc całość fabuły. Pomijając parę różnic między obiema częściami przygód psa Bailey, druga nie jest pozbawiona humoru czy momentów pełnych wzruszeń.

Warto zwrócić uwagę, że pierwszą część reżyserował Lasse Hallström, a zmiana reżysera na pewno nie jest bez znaczenia dla filmu, stąd nie można się dziwić, że między ekranizacjami są pewne różnice.

Pomimo tego nasz psi bohater jak zwykle w zabawny sposób komentuje poczynania ludzi, których nie zawsze rozumie, ale mimo wszystko tych, którzy na to zasługują, kocha i wspiera jak najlepiej potrafi. Z pewnością film udowadnia, że nie bez powodu mamy powiedzenie ,,Pies najlepszym przyjacielem człowieka”. Jego miłość jest bezwarunkowa i wieczna.

Izabela Guszkowska
(izabela.guszkowska@dlalejdis.pl)

Reżyseria: Gail Mancuso
Rok wydania: 2020
Czas trwania: 1 g. 44 min
Gatunek: Przygodowy/Komediodramat