„Dziwne losy Jane Eyre” - recenzja

Książka opowiada o życiu młodej kobiety, dla której od dzieciństwa przez wiele lat nie istniał „dom” w duchowym tego słowa znaczeniu. Sierota wychowywana przez bezduszną ciotkę trafiła następnie do szkoły pełnej surowych zasad, po której ukończeniu i zdobyciu doświadczenia została prywatną nauczycielką w pełnym tajemnic domu pana Rochestera. I tam jednak jej tułaczka się nie kończy, a chwilowa namiastka szczęścia i wsparcia zaraz znów ulatuje, ustępując miejsca osamotnieniu. Być może jednak los szykuje w końcu dla Jane Eyre nagrodę za lata wytrwałości i zaradności.

Podczas rozgrywania się akcji powieści mamy szansę dowiedzieć się bardzo wiele o czasach wiktoriańskich ówczesnego Imperium Brytyjskiego. Począwszy od kontrastujących ze sobą domów bogatych, w których przelewają się obfitości, i biednych, gdzie kromka chleba jest na wagę złota; poprzez surowe wychowanie i szkolnictwo, na różnicach w codziennym życiu, świecie i pożądanych ludzkich cechach kończąc.

Opasła, bo ponad sześciuset stronnictwa powieść, pochłania czytelnika i sprawia, że nie sposób się od niej oderwać. Bogate opisy przyrody i piękne słownictwo sprawiają, iż lektura sprawia samą przyjemność. Dodatkowo niebanalne dialogi i uzewnętrznianie emocje pozwalają łatwo wczuć się w przeżycia bohaterów. Czy prawdziwa miłość zwycięży? Czy losy Jane Eyre będą miały szczęśliwe zakończenie? Tego właśnie próbuje dowiedzieć się ciekawski czytelnik, z wypiekami na twarzy pochłaniając kolejne wersy bestsellerowej powieści.

Ilona Podsiadła
(ilona.podsiadla@dlalejdis.pl)

Charlotte Brontë „Dziwne losy Jane Eyre”, Kraków, 2023