Ciekawostki zza kulis „Kevina samego w domu” część 1

Oglądanie „Kevina samego w domu” to polska nieoficjalna tradycja świąteczna. Kiedy w 2010 roku okazało się, że film nie znalazł się w ramówce, Internauci stworzyli petycję, aby naprawić ten błąd. Zarówno zagorzałych, jak i skrytych fanów zapraszam do zapoznania się z listą kilkudziesięciu ciekawostek z planu filmowego.

Inspiracje z życia wzięte

Pomysł Johna Hughesa narodził się z dziecięcego lęku przed złodziejami i dorosłego lęku przed tym, że mógłby zostawić dziecko samo w domu, lecąc na wakacje. Szkic scenariusza powstał w 9 dni.

Dysputa o prawa do scenariusza

Początkowo prawa do scenariusza posiadało studio Warner Bros, ale w wyniku zawirowań z budżetem projekt przejęło Twentieth Century Fox.

Miejscem akcji jest Chicago

Domu szukano tygodniami i znaleziono tuż za granicami miasta w Winnetka w stanie Illinois. Co ciekawe, Chris Columbus przebywał u teściów w Chicago, kiedy otrzymał scenariusz.

Inne twarze Harry’ego

Danny de Vito i Robert De Niro odrzucili rolę proponowaną między innymi Alanowi Rickmanowi i Philowi Collinsowi. W castingu brał również udział m.in. Rowan Atkinson.

Dziewczynę Buzza „zagrał” syn dyrektora artystycznego

Columbus stwierdził, że wykorzystanie zdjęcia prawdziwej dziewczyny byłoby zbyt okrutne, więc ostatecznie wybrankę Buzz zagrał ucharakteryzowany syn Dana Webstera.

Ikoniczny krzyk i gest nie był zaplanowany

Macaulay Culkin miał natrzeć ręce kremem po goleniu i szybko zdjąć je z twarzy, co byłoby normalną reakcją na pieczenie.

Nawiązanie do „Krzyku” Edwarda Muncha

Reakcja aktora spodobała się na tyle, że wylądowała na plakacie kojarzonym ze słynnym obrazem.

Początkowo wstydzono się poprosić Johna Williamsa o skomponowanie ścieżki dźwiękowej

Kiedy pierwotnie zatrudniony kompozytor odszedł, Williams zobaczył wstępną wersję filmu. Był nią tak oczarowany, że nie trzeba go było do niczego przekonywać.

Joe Pesci unikał Macaulaya Culkina na planie

Wszyscy na planie rozpieszczali chłopca, tymczasem Pesci chciał, aby lęk Culkina względem jego postaci był autentyczny.

Catherine O’hara mówiła do piłki tenisowej

Z powodu krótszego dnia pracy obowiązującego młodych aktorów ekipa musiała wymyślać kreatywne sposoby, aby nakręcić sceny z udziałem aktorów i prowizorycznych manekinów udających nieletnich.

John Candy spędził na planie zaledwie 23 godziny

Postać Gusa Polinskiego była inspirowana prawdziwym królem polki Janem Lewanem. John Candy zgodził się na udział w filmie w ramach przysługi dla Hughesa. Całość dialogów zaimprowizował i zarobił za pracę mniej niż chłopak grający dostawcę pizzy. John Candy i Catherine O’hara byli bliskimi przyjaciółmi. Po tym, jak Candy umarł w jej urodziny, aktorka wygłosiła emocjonalną mowę na jego pogrzebie.

Inspiracje z „Wujaszka Bucka”

Rola Kevina została napisana specjalnie dla Culkina, który przykuł uwagę Johna Hughesa w jego wcześniejszym filmie. Z tej produkcji pochodził również pomysł na scenę nastraszenia złodziei z użyciem dialogu z filmu. Columbus nie chciał jednak wyjść na popychadło i przeprowadził casting, w którym wzięło udział setki chłopców, aby na koniec stwierdzić, że Hughes miał rację.

Złodzieje kulturalni

Zdjęcia okazały się trudne dla Joe Pesci’ego, który był przyzwyczajony do przeklinania. Reżyser Chris Columbus polecił mu, aby „cenzurował się”, używając słowa „fridge”. Podczas montażu nie wyłapano jednak momentu, w którym Marv traci but, kwitując ten fakt „sh*t”.

… ale małej wiary

Zarówno Joe Pesci, jak i Daniel Stern nie wierzyli w sukces filmu, więc celowo przerysowywali grę aktorką.

Izabela Fidut
(izabela.fidut@dlalejdis.pl)

Zobacz również:
Ciekawostki zza kulis „Kevina samego w domu” część 2
Ciekawostki zza kulis „Kevina samego w domu” część 3
Ciekawostki zza kulis „Kevina samego w domu” część 4

Źródła: imdb.com, cosmopolitan.com, goodhousekeeping.com, radiotimes.com, mentalfloss.com, insider.com, people.com