„Zadziorna baronówna” – recenzja

Główna bohaterka powieści, dwudziestopięcioletnia baronówna Sabina Ostrowska, wśród szlachcianek jest uważana za podstarzałą ekscentryczkę. W powszechnej opinii została ukarana inteligencją, złośliwym językiem i żywym temperamentem. Poza tym nie ma męża, a nawet nie zamierza słuchać o znalezieniu żadnego kawalera. Jest zupełnym przeciwieństwem damy i nie pasuje do epoki, w której żyje. Sabinę nie interesuje salonowe życie, jest nim wręcz znudzona. Kryminalne śledztwa, które w kręgach arystokracji prowadzi jej ojciec są całkowitym przeciwieństwem. Chociaż niebezpieczne przygody nie są dla panien z dobrych domów ciotka Gertruda widzi w nich nadzieję na powstrzymanie niesfornej bratanicy i wydanie jej za mąż. Gdy Sabina ma szansę na uczestniczenie w takiej przygodzie nie spodziewa się, że oprócz wrażeń pozna też pewnego barona. Wiktor Godlewski wydaje się być kandydatem wręcz idealnym dla takiej kobiety ale czy ten podstępny plan będzie miał szczęśliwy finał?

„Zadziorna baronówna” to debiut literacki autorki i pierwszy tom cyklu obyczajowo-historycznego „W dolinie Narwi”, którego fabuła rozgrywa się na Podlasiu w pierwszej połowie XIX wieku. Doskonale jest przenieść się chociaż na chwilę do XIX-wiecznego świata jaki wykreowała autorka. Jest to utwór z gatunku romansu historycznego z połączeniem kryminalnej przygody, co dodaje uroku całej fabule. Jest w niej namiętność, miłość i ryzyko odkrycia dawnego sekretu. Zaskakujące zwroty akcji, niezwykłe sytuacje i pościgi sprawiają, że książkę czyta się z zapartym tchem. Warto również wspomnieć o niezwykłej kreacji baronówny Sabiny Ostrowskiej, która już od początku wzbudza sympatię, podziw i szacunek.  Jest to bohaterka odważna i ponadczasowa w swoich poglądach i zachowaniu. Zaciekawienie budzi również namiętność pomiędzy głównymi bohaterami i rozwijająca się między nimi relacja.

„Zadziorna baronówna” jest przede wszystkim opowieścią o podążaniu za głosem własnego rozumu, życiu na własnych zasadach i o odwadze w wyrażaniu własnych poglądów. Jak pokazuje autorka w tej powieści w XIX wieku głoszenie własnych poglądów i wyrażanie opinii przez kobiety nie było proste. Były one podporządkowane głownie mężczyznom i zasadom, jakie obowiązywały w danej epoce. Powieść jest bardzo ciekawa, wobec tego polecam ją każdemu, kto chce na chwilę znaleźć się w odległej epoce i razem z bohaterami przeżyć niezwykłe przygody.

Ewelina Makoś
(ewelina.makos@dlalejdis.pl)

Urszula Gajdowska, „Zadziorna baronówna”, Wydawnictwo Szara Godzina, Katowice, 2021.