„A lasy wiecznie śpiewają” – recenzja

W skutej lodem XIX-wiecznej Norwegii ludzie mają twarde i dumne serca. Niełatwe życie toczy się wraz z rytmem przyrody i wielowiekową tradycją szanowaną ponad wszystko inne. Czy ktoś pochodzący stamtąd może pokochać gorącą i szczerą miłością, której nie sposób będzie złamać przez wichry losu? Stary chłopski ród Björndal od lat słynie z męstwa i uporu, budząc strach oraz respekt u reszty mieszkańców równiny. Zdobyte przez rodzinę bogactwo przyniosło im nie tylko władzę, ale również sprowadziło na nich ludzką zawieść i zagrożenia. W tym surowym świecie członkowie rodziny muszą odnaleźć swoją drogę do szczęścia i odkupienia nie tylko swoich win, ale również win ich przodków.

Jest to kultowa powieść skandynawska, która na długo pozostanie w naszych sercach. Edycja ta zawiera w jednym woluminie dwie części tej sagi: „A lasy wiecznie śpiewają" i „Dziedzictwo na Björndal". W powieści tej przenosimy się do XIX-wiecznej Norwegii. Wydaje się, że ogromna nienawiść, która była między ludźmi z północy a z południa została zażegnana, ale czy jednak na długo? Surowy i wymagający klimat i piękno otaczającej przyrody nadają uroku całej opowieści. Akcja powieści toczy się dość wolno, a fabuła przenosi nas w czasie. Styl autora jest płynny, bardzo lekki i pełen prostoty. Doskonale oddaje wszelkie rozterki, zmagania, niepokoje, obawy i strach bohaterów. Ukazani tutaj ludzie wzbudzają u nas szacunek i podziw, gdyż ich ciężkie życie jest wypełnione pracą od świtu do zmierzchu. Zmagają się wciąż z trudnym losem, nie narzekając; przyjmują wszystko ze spokojem. Nieco dłuższe opisy przyrody pozwalają nam bardziej wczuć się w klimat tej powieści. Autor przedstawił tutaj historie rodziny, która została mocno doświadczona przez okrutny los, a bohaterowie mają zarówno swoje wzloty jak i upadki. Mamy tutaj przedstawione zarówno piękno przyrody jak i dążenie do władzy, pieniędzy, ludzką zazdrość czy walkę z uczuciami. Jest to ciekawa, ale dosyć wymagająca historia obyczajowa. Może to wynikać z tego, że autor prezentuje nam wiele opisów, które mogą nas nieco przytłoczyć, ale podejście do tej książki ze spokojem pozwoli nam znaleźć w niej coś dla siebie.

„A lasy wiecznie śpiewają" zostały wydane po raz pierwszy w 1933 roku i niemal natychmiast stały się bestsellerem. Powieść ta była wydawana wiele razy i cieszyła się ogromną popularnością. Można powiedzieć, że jest to niemal doskonała literatura klasyczna, w której każdy coś znajdzie dla siebie.

Ewelina Makoś
(ewelina.makos@dlalejdis.pl)

Trygve Gulbranssen, „A lasy wiecznie śpiewają”, Wydawnictwo Zysk i S-ka, Poznań, 2021.