Badania neuronaukowe pokazują, że nadmierne oglądanie telewizji w pierwszych latach życia może negatywnie wpływać na rozwój mózgu dziecka. Szczególnie niepokojące są wyniki dotyczące dzieci poniżej 2. roku życia, u których intensywne oglądanie ekranu może zakłócać naturalne procesy tworzenia połączeń neuronalnych.
Amerykańska Akademia Pediatrii zaleca całkowite unikanie ekranów przez dzieci poniżej 18 miesiąca życia, z wyjątkiem rozmów wideo. W tym okresie mózg dziecka rozwija się w tempie ekspresowym, a nadmiar bodźców wizualnych z telewizora może przeszkadzać w prawidłowym kształtowaniu się struktur odpowiedzialnych za uwagę, pamięć i funkcje wykonawcze.
Jedno z najczęściej przytaczanych zagrożeń związanych z oglądaniem telewizji to zwiększone ryzyko wystąpienia problemów z koncentracją. Szybko zmieniające się obrazy, intensywne kolory i dynamiczne dźwięki mogą prowadzić do przyzwyczajenia mózgu do ciągłej stymulacji.
Dzieci nadmiernie eksponowane na tego typu bodźce często mają trudności z skoncentrowaniem się na zadaniach wymagających spokoju i cierpliwości, takich jak czytanie książek czy układanie puzzli. Niektóre badania sugerują również związek między długotrwałym oglądaniem telewizji a zwiększonym ryzykiem rozwoju ADHD, choć naukowcy nie są zgodni co do charakteru tej zależności.
Telewizja oglądana przed snem może znacząco wpływać na jakość odpoczynku dzieci. Niebieskie światło emitowane przez ekrany telewizorów hamuje produkcję melatoniny – hormonu odpowiedzialnego za regulację cyklu sen-czuwanie. W rezultacie dziecko może mieć trudności z zaśnięciem lub częściej budzić się w nocy.
Oprócz wpływu fizycznego światła, treści oglądane przed snem również mają znaczenie. Programy pełne akcji, głośne reklamy czy emocjonujące sceny mogą nadmiernie pobudzać młody umysł, uniemożliwiając mu przygotowanie się do spokojnego snu. Eksperci zalecają wyłączenie wszystkich ekranów przynajmniej godzinę przed planowaną porą snu.
Długie godziny spędzone przed telewizorem oznaczają mniej czasu na aktywność fizyczną, co może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. Siedzący tryb życia sprzyja rozwojowi nadwagi i otyłości wśród dzieci, a problem ten nasila się przez często towarzyszące oglądaniu przekąskowanie niezdrowych produktów.
Badania pokazują wyraźną korelację między czasem spędzonym przed ekranem a wskaźnikiem masy ciała u dzieci. Ponadto, siedzący tryb życia może negatywnie wpływać na rozwój układu kostno-mięśniowego, koordynację ruchową oraz ogólną kondycję fizyczną młodego organizmu.
Nadmierne oglądanie telewizji może ograniczać możliwości rozwijania umiejętności społecznych przez dzieci. Czas spędzony przed ekranem to czas odebrany interakcjom z rówieśnikami, rodzicami czy zabawom rozwijającym wyobraźnię i kreatywność.
Szczególnie problematyczne mogą być treści zawierające przemoc, nieodpowiednie dla wieku zachowania czy zniekształcony obraz rzeczywistości. Dzieci, które nie potrafią jeszcze krytycznie oceniać oglądanych treści, mogą przyswajać niewłaściwe wzorce zachowań społecznych. Dodatkowo, nadmierna ekspozycja na agresywne treści może prowadzić do desensytyzacji na przemoc oraz zwiększenia skłonności do agresywnych zachowań we własnym życiu.
Źródło: przepisowamama.pl
Materiał zewnętrzny