Termin „wypalenie jesienne” odnosi się do uczucia całkowitego wyczerpania psychicznego, fizycznego i emocjonalnego w okresie przejściowym od lata do jesieni. Chociaż może to wynikać z takich czynników, jak sezonowe zaburzenie afektywne, często jest bezpośrednim skutkiem zwiększonej presji i wymagań, które są sprzeczne z naszym zegarem biologicznym.
Lato sprzyja relaksowi i długim dniom na świeżym powietrzu, wypełnionymi witaminą D. Jesień zaś charakteryzuje się chłodniejszą pogodą, krótszymi dniami i większą ilością czasu spędzanego w pomieszczeniach zamkniętych. Brak aktywności fizycznej i światła słonecznego może nie tylko poważnie wpłynąć na nasz poziom energii, ale może również sprawić, że poczujemy się pozbawieni motywacji do pracy i osiągania naszych celów.
Jeśli boisz się tego, co masz w kalendarzu, masz trudności z wykonaniem zadań i czujesz się przytłoczona dosłownie wszystkim, prawdopodobnie cierpisz na jesienne wypalenie zawodowe, szczególnie jeśli te uczucia nie ustępują i towarzyszą Ci przez dłuższy czas. W przeciwieństwie do normalnego zmęczenia, wypalenia spowodowanego wyczerpaniem, nie można wyleczyć dobrym snem, a przerwa w pracy nie przywróci Ci motywacji i ambicji.
Nie jest tajemnicą, że odpowiednia ilość odpoczynku każdej nocy jest niezbędna dla zdrowia, ale problemy ze snem są bardziej prawdopodobne, gdy jesteś wypalona. Dzieje się tak, ponieważ stres uwalnia adrenalinę i kortyzol, a te dwa hormony wyzwalają reakcję organizmu zwaną „walcz lub uciekaj”, co z kolei zwiększa czujność.
Jeśli na co dzień pasjonujesz się swoją karierą, a teraz stajesz się wobec niej obojętna lub sfrustrowana, prawdopodobnie jesteś wypalona. Podobnie jak spadek produktywności i ogólnej wydajności pracy, brak satysfakcji z pracy to także oznaka jesiennego wypalenia zawodowego.
Cynizm i drażliwość to dwa główne sygnały ostrzegawcze, które wskazują, że zbliżasz się do wypalenia zawodowego lub już je masz. Wypalenie sprawia, że jesteś bardziej podatna na obniżenie nastroju, ponieważ wyczerpują się Twoje zasoby psychiczne, emocjonalne i fizyczne.
Przede wszystkim nadaj priorytet zdrowej równowadze między życiem zawodowym a prywatnym. Oznacza to wyznaczanie granic między pracą a życiem osobistym. Nie odpowiadaj na e-maile po określonym czasie, przychodź i wychodź z pracy o rozsądnej godzinie, spędzaj weekendy wyłącznie na sprawach prywatnych. Pozwól sobie na poranny trening lub smaczne śniadanie, a wieczorem po pracy zrelaksuj się przy czytaniu lub prowadzeniu dziennika.
Skoncentruj się również na swoim zdrowiu. Dbaj o odpowiednią ilość snu każdej nocy, regularnie ćwicz, pij duże ilości wody i dobrze się odżywiaj. Dzięki temu poczujesz się silna i dobrze przygotowana, aby poradzić sobie ze wszystkim, co Cię spotka. Zarezerwuj sobie też czas przed rozpoczęciem każdego tygodnia i zaplanuj swój harmonogram, uwzględniając w nim zadania do wykonania w pracy, obowiązki domowe oraz inne niezbędne spotkania lub sprawy, które musisz załatwić. To z kolei sprawi, że Twoje dni będą lepiej zorganizowane i mniej nerwowe, a Twoja produktywność wzrośnie.
Pamiętaj również, że izolacja to jedna z najgorszych rzeczy dla zdrowia psychicznego. Staraj się regularnie utrzymywać kontakt z ważnymi osobami w Twoim życiu. Niezależnie od tego, czy wyślesz im wiadomość, czy spotykacie się osobiście, rozmowa z innymi przypomni Ci, że nie jesteś sama i pomoże Ci wyjść z dołka.
Joanna Adamski
(joanna.adamski@dlalejdis.pl)
Fot. freepik.com