„Psie sucharki” – recenzja

Mówimy często, że pies jest najlepszym i najwierniejszym przyjacielem człowieka. Jest w tym sporo racji, gdyż towarzyszy on człowiekowi od tak dawna, że stał się nieodłączną częścią naszej kultury. Świadczy o tym mnogość powiedzeń, przysłów i związków frazeologicznych odnoszących się do tych czworonożnych istot oraz ogromna ilość opowiadań, powieści, wierszy i filmów im poświęconych. Czy jest ktoś, kto zapomniałby o bohaterskim psie Lampo, który uratował córkę kolejarza, sam ginąc pod kołami stalowej maszyny? Czy jest ktoś, kto nie wzruszał się, oglądając perypetie Richarda Gere i jego pupila Hachiko? Czy jest ktoś, kto w dzieciństwie nie nucił piosenki „Kundel Bury fajny pies!”? Nie sądzę.

Funpage Psie Sucharki na Facebooku obserwuję od dawna i jest to jedna ze stron, które uwielbiam. Zresztą, nie tylko ja, a świadczy o tym ponad 300 tysięcy obserwujących. Każdy post ma ponad 5 tysięcy reakcji, kilkaset udostępnień i tyle samo komentarzy. Nie ma w tym nic dziwnego, gdyż krótkie, zabawne komiksy nie tylko zachwycają swoją pomysłowością, ale przede wszystkim lekkością, z jaką autorka przedstawia punkt widzenia naszych uroczych czworonogów.

Książka o tym samym tytule, czyli „Psie sucharki. Wszystko, co powiedziałby twój pies, gdyby umiał mówić” jest quasi – podręcznikiem obsługi psa. Znajdziemy w niej informacje o mniej i bardziej poważnych sprawach dotyczących psów, ale podane w sposób humorystyczny i nienachalny. Są tu rozdziały poświęcone m.in. rodzinnym relacjom, żywieniu czworonoga, właściwej higienie oraz psim rozrywkom. Wszystko zostało podane w formie komiksów, nie brakuje jednak dłuższych wstawek z tekstem, w których autorka szerzej porusza omawiane kwestie. Warto dodać, że książka jest estetycznie wykonana. Zarówno okładka jak i rysunki cieszą oko.

Książka „Psie sucharki” z pewnością przypadnie do gustu wszystkim posiadaczom i miłośnikom tych zwierząt. Uważam, że to świetna pozycja, którą można podarować w prezencie na nadchodzące mikołajki.

Anna Stasiuk
(anna.stasiuk@dlalejdis.pl)

Maria Apoleika, „Psie sucharki”, Znak, Kraków, 2019.