„Córka Racheli” – recenzja

Akcja powieści toczy się w czasie wojny, gdy Łódź została wcielona do Rzeszy. W mieście prowadzone są działania, których celem jest usunięcie symbolów polskości. Ludność jest wysiedlana, wprowadzona zostaje godzina policyjna, nazwy ulic są zmieniane. Ludność żyje w ciągłym strachu, a za każde, nawet najmniejsze, uchybienie grozi śmierć. W tych strasznych czasach żyje bohaterka powieści „Córka Racheli” – Apolonia. Po śmierci męża kobieta przejęła prowadzenie sklepu, a nie było to proste zadanie, gdyż nikt nie mógł w tym czasie czuć się bezpiecznie. Każdego dnia trzeba było walczyć o swoje życie. Kobieta dodatkowo opiekowała się małą Adą – Żydówką. Musiała ukrywać dziecko w obawie przed niemieckimi żołnierzami. W dniu, gdy do jej domu weszło Gestapo, kobieta uświadomiła sobie, że nie jest już bezpieczna i podjęła decyzję o wysłaniu Ady na wieś.

W nowej opowieści Anna Stryjewska zabiera nas do Łodzi. Od 1943 roku Łódź nie była już tym samym miastem. W latach 1940-1944 na terenie miasta działało drugie pod względem wielkości getto będące obozem niewolniczej pracy. Bohaterowie książki „Córka Racheli” są w ciężkiej sytuacji. Rozpacz przeplata się tutaj z wzajemnym wsparciem i pomocą. Apolonia i jej przyjaciele często wykazują się prawdziwym heroizmem, przykładowo ukrywając żydowskie dziecko w centrum okupowanego przez Niemców miasta. Niejednokrotnie ryzykują własne bezpieczeństwo i życie dla ocalenia Ady.

Autorka w doskonałej sposób oddała atmosferę minionych czasów. Czytelnik często odczuwa narastające napięcie i zagrożenie podczas lektury. „Córka Racheli” to doskonała powieść historyczna o przyjaźni i miłości, która niejednokrotnie nas wzruszy. Jeśli szukacie książki o tematyce historycznej, która zapadnie wam na dłużej w pamięć, to musicie koniecznie po nią sięgnąć.

Ewelina Makoś
(ewelina.makos@dlalejdis.pl)

Anna Stryjewska, „Córka Racheli”, Wydawnictwo Skarpa Warszawska, Warszawa, 2025.