Zmniejszona wrażliwość tkanek na działanie insuliny prowadzić może do destabilizacji hormonalnej naszego organizmu. Prowadzić też może do rozwoju cukrzycy typu 2. Insulinooporność utrudniać także może gubienie zbędnych kilogramów. Objawy insulinooporności często pozostają utajone przez dłuższy czas. Tym bardziej warto bacznie obserwować swój organizm, by wychwycić symptomy, które mogą świadczyć o zaburzonym metabolizmie glukozy.
Znawcy tematu twierdzą, że na insulinooporność wskazywać może m.in. nieuzasadniony przyrost masy ciała, problemy z koncentracją, spowolnione myślenie. O zmniejszonej wrażliwości tkanek na działanie insuliny świadczyć może również uczucie senności po posiłkach, nieustanna ochota na niezdrowe, słodkie przekąski, dolegliwości bólowe w obrębie stawów i głowy. Symptomami insulinooporności mogą być także napady głodu, nadmierny apetyt, obniżony nastrój, pękające pięty, drażliwość, przewlekłe zmęczenie. Warto ponadto wiedzieć, że na zaburzony metabolizm glukozy wskazywać niekiedy może uczucie zimna nieadekwatne do temperatury otoczenia. U pacjentów z insulinoopornością diagnozuje się często także podwyższenie poziomu cholesterolu we krwi, nadciśnienie, zwiększone stężenie kwasu moczowego we krwi, zaburzenia związane z miesiączkowaniem, nadmierną potliwość, problemy z zajściem w ciążę.
Aby potwierdzić u lekarza zaburzony metabolizm glukozy, konieczne jest wykonanie takich badań jak: krzywa cukrzycowa, test tolerancji insuliny, badanie poziomu glukozy na czczo oraz insuliny na czczo. Nieprawidłową tolerancję glukozy po posiłkach wskazuje wynik 100-125 mg/dl.
Iwona Trojan
(iwona.trojan@dlalejdis.pl)
Fot. freepik.com