Rodzicielstwo bliskości w bardzo dużej mierze wykorzystuje fakt, że dziecko tworzy ze swoimi opiekunami bardzo silną więź emocjonalną, która ma ogromny wpływ na jego przyszłe życie. Rodzice praktykujący rodzicielstwo bliskości starają się wpłynąć na poczucie dobrostanu i szczęścia dziecka przez zbudowanie takiego stylu przywiązania potomka do rodzica, aby potomek mógł prawidłowo społecznie i emocjonalnie się rozwijać. Rodzicielstwo bliskości charakteryzuje się ogromną czułością rodzica w stosunku do dziecka, szybkim reagowaniem na potrzeby potomka. Opiekun preferujący rodzicielstwo bliskości stara się być na tyle uważnym i spostrzegawczym, aby nie przegapić przeróżnych werbalnych i niewerbalnych komunikatów wysyłanych przez dziecko.
W rodzicielstwie bliskości powszechną praktyką jest karmienie dziecka piersią, spanie z potomkiem w jednym łóżku, noszenie potomka w chuście, czytanie dziecku książek, spędzanie z latoroślą dużej ilości czasu. Rodzicielstwo bliskości charakteryzuje się stałą, pełną miłości i troskliwości opieką nad potomkiem, praktykowaniem pozytywnej dyscypliny, dawaniem dziecku wsparcia. Rodzice praktykujący rodzicielstwo bliskości bardzo często decydują się też na edukację domową, wystrzegają się porad promujących surowy i rygorystyczny styl wychowania potomstwa.
Opiekunowie stosujący rodzicielstwo bliskości starają się dbać ponadto o równowagę między swoimi potrzebami, a potrzebami dziecka, unikając nadopiekuńczości. Rodzice praktykujący rodzicielstwo bliskości robią wszystko, by nie musieć w żaden sposób karać swojego dziecka za nieodpowiednie zachowania. Mama i tata preferujący rodzicielstwo bliskości dbają nieustannie o to, by więź łącząca dziecko z opiekunami pomagała mu rozwijać się w prawidłowy sposób.
Iwona Trojan
(iwona.trojan@dlalejdis.pl)
Fot. freepik.com