„Duma i uprzedzenie” - recenzja

Nie ma chyba osoby, która nie zna żadnej książki Jane Austen. Powieści tej autorki były wielokrotnie przenoszone na ekran filmowy, a sam pan Darcy stał się inspiracją dla postaci ukochanego Bridget Jones. „Duma i uprzedzenie” to chyba najsłynniejsza powieść angielskiej autorki i choć niezaprzeczalnie „trąci już trochę myszką” i może zdenerwować niejedną feministkę to warto zatopić się w ten świat, gdzie ożenek był głównym celem i największym marzeniem każdej (no może prawie każdej) dziewczyny.

Jane Austen zabiera nas do Netherfield Park, gdy posiadłość zostaje wynajęta przez młodego, bogatego kawalera o przyjaznym usposobieniu. Charles Bingley jawi się w okolicy jako idealny kandydat na męża. Pani Bennet, matka pięciu córek, nie może stracić nadarzającej się okazji. Jane, najstarsza córka o gołębim sercu, pięknej aparycji, anielskim charakterze ma szansę zdobyć serce młodego człowieka, ale czy na ich drodze nie staną konwenanse? W międzyczasie rozwija się relacja przyjaciela pana Bingley’a – Fitzwilliama Darcy’ego z siostrą Jane – Elżbietą. Znajomość ta nie ma jednak rysu romantycznego, możemy tu raczej mówić o niechęci i pewnej szorstkości we wzajemnej relacji. On – wyniosły, bogaty. Ona - urodziwa, inteligentna, z ciętym językiem, niezbyt zamożna. Czy uda im się przezwyciężyć jego dumę i jej uprzedzenia?

Książka „Duma i uprzedzenie” to typowy romans w klasycznym stylu. Powieść jest pełna dialogów,   a właściwie potyczek słownych, których lektura sprawia wiele przyjemności. Wachlarz przedstawionych charakterów jest przeogromny, ale autorka nie wartościuje, a jedynie pokazuje różnorodność bohaterów. Ich oczekiwania dotyczące przyszłości, życia, miłości są tak odmienne, że czytelnik zauważa, iż poczucie szczęścia zależy wyłącznie od nas i naszych wyobrażeń. Całkiem nowoczesne wnioski jak na literaturę klasyczną.

„Duma i uprzedzenie” to powieść naiwna, sentymentalna, ale bardzo przyjemna w odbiorze. Wystarczy dać jej szansę i przenieść się w angielską rzeczywistość przełomu XVIII i XIX wieku, nie oceniając, nie wartościując, a jedynie delektując się realiami epoki. Pierwsze wrażenie bywa często mylne i o tym właśnie przekonali się główni bohaterowie „Dumy i uprzedzenia”. A wy? Mieliście już okazję poznać bliżej prozę Jane Austen?

Anna Wasyliszyn
(anna.wasyliszyn@dlalejdis.pl)

Jane Austen, „Duma i uprzedzenie” , Kraków, Wydawnictwo MG, 2022