„Nadia i kuce z Leśnej Stadniny” – recenzja

Ta nieduża książeczka opowiada o dziewczynce, która nie może się doczekać dnia, kiedy będzie mogła po raz pierwszy wsiąść na kucyka. Wreszcie nadchodzi upragniona data, Nadia kończy sześć lat i rodzice zapisują ją na lekcje jazdy konnej, gdzie już chodzi jej starsza siostra – rudowłosa Gabrysia. Jednak jazda okazuje się nie taka łatwa, a koleżanka z kursu docina naszej bohaterce...

Po otwarciu książeczki od razu możemy dostrzec fakt, że została ona napisana we współpracy ze specjalistkami. Możemy więc być pewni, że wszystkie szczegóły dotyczące kucyków zostały sprawdzone. Dzięki temu pozycja ta ma wartość faktograficzną.

Książka jest ładnie wydana, na grubym, gładkim papierze i zilustrowana przez Łukasza Silskiego. Urocze rysunki pomagają dziecku wczuć się w historię. Śledzimy nie tylko opowiadanie o Nadii i jej przygodzie z kucykami, ale także dowiadujemy się różnych wiadomości związanych z końmi, np. jak nazywa się dany kolor sierści konia. Na końcu jest dodatek, gdzie ilustrator przedstawił sylwetki różnych ras.

Zdecydowanie jest to książka dla małych miłośników jeździectwa i koni. Zostały w niej przedstawione liczne dane na temat ras, definicja kuca, opis elementów uprzęży i tym podobne szczegóły. Właściwie nie wiadomo, czy ważniejsza jest historia o Nadii, czy też wymienione fakty o tych zwierzętach. Z tego powodu niekoniecznie będzie to książeczka dla wszystkich. Doświadczona autorka i tłumaczka z dużym dorobkiem tym razem postanowiła napisać opowiadanie stricte dla  wielbicieli natury i koni.

Iwona Radomska
(iwona.radomska@dlalejdis.pl)

Barbara Wicher, „Nadia i kuce z Leśnej Stadniny”, Skarpa Warszawska, Warszawa, 2022