„Prada. Historia kultowego domu mody” – recenzja

„Prada. Historia kultowego domu mody” jest drugą w kolejności monografią z serii modowej wydawnictwa Arkady, którą mam możliwość recenzować. Dotychczas w tym cyklu ukazały się pozycje poświęcone markom takim jak Chanel, Gucci, Louis Vuitton, Dior, Yves Saint Laurent, Hermès i właśnie Prada. W przygotowaniu są dwie kolejne: Balenciaga i Versace,  druga z wymienionych również wyszła spod pióra Lai Farran Graves.

Zgodnie z okładkowym biogramem Graves jest stylistką i dziennikarką zajmującą się pisaniem o modzie i urodzie, a w swoim CV może pochwalić się pracą dla „Vogue”, „Instyle”, „Glamour”, „Marie Claire” i „The Sunday Times Style”. Tematyka jest więc jej niezwykle bliska, jednak warto zaznaczyć, że podeszła do niej inaczej niż Karen Holmes w „Hermèsie…”.

Tym razem, wbrew tytułowi (w oryginale „Little Book of  Prada. The Story of The Iconic Fashion House”), historii samej marki jest naprawdę niewiele. Szybko przeskakujemy z 1913 roku, w którym Mario i Martino Prada otworzyli sklep z artykułami skórzanymi do przejęcia sterów przez Miuccię, wnuczkę Maria, dekady później. Większą część książki poświęcono przemianom stylu i jeszcze więcej miejsca zajmują zdjęcia, przede wszystkim z pokazów z ostatnich dwudziestu lat. Wliczając indeks i podziękowania, nie znajdziemy ich na zaledwie 24 ze 160 stron, więc bez odrobiny przesady można nazwać ją (mini)albumem.

Podobnie jak poprzedniczka książka jest utrzymana w charakterystycznym dla serii prostym, minimalistycznym stylu z logiem firmy na okładce, przy czym tym razem rozdziały nie są wyróżniane kolorystycznie. Oprawa nadal jest twarda, dzięki czemu całość prezentuje się solidnie i estetycznie. Tekst podzielono na dziesięć rozdziałów: „Dziedzictwo”, „Wczesne lata”, „Estetyka Prad”y, „Miu Miu:  młodsza siostra Prady”, „Linia męska”, „Kolekcje na nowe tysiąclecie”, „Kolekcje z ostatnich lat”, „Kosmetyki i perfumy”, „Sztuka i design”, wstęp, źródła, indeks i podziękowania.

Ponownie użyto dość małej czcionki, ale i tekstu objętościowo jest niewiele. Jest to pozycja bardziej do oglądania niż czytania, więc fakt, iż w to drugie trzeba włożyć odrobinę więcej wysiłku nie powinien stanowić większego problemu. Jak wspomniałam wyżej, zdjęć jest naprawdę dużo, a ich jakość jest naprawdę wysoka. Komfort poprawia również użyty przez wydawcę śliski papier.

Podsumowując, „Prada. Historia kultowego domu mody” Lai Farran Graves jest bardzo „instagramowym” albumem, który zachwyci swą stronę wizualną każdą fankę mody. Osobiście wolę jednak podejście Karen Homer i możliwość dowiedzenia się czegoś interesującego, nie tylko podziwiania czegoś ładnego. Kilka zdań poświęconych dwóm odniesieniom popkulturowym to dla mnie za mało.

Izabela Fidut
(izabela.fidut@dlalejdis.pl)

„Prada. Historia kultowego domu mody”, Laia Farran Graves, Wydawnictwo Arkady, Warszawa, 2023r.